Ενημέρωση

ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ:…Κανείς δεν εκφέρει έναν σοβαρό, με επιχειρήματα αντίλογο για την ορθή διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Όμως υπάρχουν οι εξαιρέσεις που εμείς θεσπίσαμε ως νόμο και αφορούν στις ειδικές ευαίσθητες κατηγορίες, κοινωνικές ομάδες των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και των πολυτέκνων, που θεωρήσαμε ότι εξαιρετικά θα έπρεπε να προσλαμβάνονται χωρίς να συμμετέχουν στη διαδικασία του ΑΣΕΠ, εφόσον είναι κάτοχοι κάποιων τίτλων και, αν θέλετε να προχωρούσαμε ένα βήμα, αναμφισβήτητα να αποκτήσουν και το πιστοποιητικό εκπαιδευτικής επάρκειας.Και θα ήταν άλλο από το να μοριοδοτούνται, έστω και γενναία, διότι ο λόγος για τον οποίο ζητούσαμε να δεχθείτε αυτή την εξαίρεση είναι η πραγματικά αντικειμενική αδυναμία να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες ενός διαγωνισμού του ΑΣΕΠ επί ίσοις όροις με τους άλλους συναδέλφους τους.Και μην ξεχνάμε ότι στη Δημοκρατία είμαστε όλοι ίσοι, αλλά η φύση δεν έχει επιφυλάξει τις ίσες δυνατότητες, γι’ αυτό και δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Γι’ αυτό και σε αυτό έχουμε εστιάσει, για καθαρά κοινωνικούς, ανθρωπιστικούς, αλλά και δημοκρατικούς λόγους. Σε μια δημοκρατική κοινωνία, θα έπρεπε οι εξαιρέσεις να δίνουν έμφαση σε έναν κανόνα που θεσπίζουμε….

 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Όσον αφορά τώρα στην περίπτωση των πολυτέκνων, κυρία Υπουργέ, το καταλαβαίνω ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα πλαίσιο για όλους. Όμως, πρέπει να δεχθούμε –και το δεχόμαστε όλοι- ότι η χώρα έχει ένα δημογραφικό πρόβλημα. Θα μου πείτε, μ’ αυτόν τον τρόπο θα λύσουμε το δημογραφικό πρόβλημα; Όχι, αλλά σε μερικούς αθεράπευτους «εραστές» αυτού του τρόπου ζωής, της δημιουργίας μιας πολύτεκνης οικογένειας, κάθε φορά που μπορούμε -έστω και με έναν απλό τρόπο- να επιδεικνύουμε σ’ αυτές τις οικογένειες ένα ενδιαφέρον, θα πρέπει να το κάνουμε. Αποτελεί ένα ανάχωμα, μια αντίσταση στο μεγάλο ζήτημα του δημογραφικού προβλήματος της χώρας

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: ….Όσον αφορά τους αναπήρους και ειδικά τους πολύτεκνους, οι οποίοι προσφέρουν τα μέγιστα στην πατρίδα, λόγω της υπογεννητικότητας, θα είχαμε τεράστιο πρόβλημα αν είναι δυνατόν να μην πουν στον ΑΣΕΠ. Επειδή, όμως, τους έχετε μοριοδοτήσει, να τους δώσετε ακόμη περισσότερα μόρια.
Θα πρέπει να κοιτάζουμε τις ευαίσθητες αυτές κατηγορίες, γιατί έτσι μόνο μπορεί να προχωρήσει η πατρίδα.

ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΙΑΤΡΙΔΗ:  ....Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει και άλλες διατάξεις που ελάχιστα προσθέτουν στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού. Αντίθετα, το παρόν σχέδιο νόμου υποβαθμίζει κατηγορίες ανθρώπων που δικαιούνται τις ειδικής μέριμνας της πολιτείας. Δεν είναι δυνατόν το Υπουργείο να ισοπεδώνει τις προσπάθειες των ανθρώπων με αναπηρία πάνω από 67% και των πολυτέκνων. Με τις νέες ρυθμίσεις και τις μοριοδοτήσεις που προβλέπονται γι’ αυτές τις κατηγορίες, είναι σαν να τους κλείνει την πόρτα κατάμουτρα. Ουσιαστικά τους καταδικάζετε στην ανεργία.
Επιτρέψτε μου εδώ να διαβάσω ένα απόσπασμα από μια επιστολή που μου έστειλε μια συμπατριώτισσά μου από τα Δωδεκάνησα, η οποία πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Το κάνω για να δείξω ότι όντως υπάρχει πρόβλημα και σας καλώ να δείτε την περίπτωση αυτή.
Λέει η εκπαιδευτικός: «Σας γνωρίζω ότι εργάστηκα ως ωρομίσθια για δύο χρόνια στο ακριτικό Καστελόριζο, όπου και μου παρουσιάστηκε η ασθένεια και παρ’ όλα τα τρομερά συμπτώματά της, συνέχισα να υπηρετώ με βαθιά παιδαγωγική συνείδηση σε βάρος της υγείας μου και με ανύπαρκτες παροχές ιατρικής βοήθειας σε ένα τέτοιο ακριτικό νησί. Η αμοιβή μου για το διάστημα αυτό καταβλήθηκε μετά την παρέλευση ενός ολόκληρου χρόνου. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζω να παρέχω τις υπηρεσίες μου στην εκπαίδευση με την ίδια συνείδηση και αγάπη προς τους μαθητές μου, γεγονός που μου δίνει δύναμη να συνεχίσω να ζω και να προσφέρω».
Αυτό μας λέει η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός. Απλά, ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια. Και πιστεύω, κυρία Υπουργέ, ότι μακριά από λαϊκισμούς και ψηφοθηρίες, αξίζει να ακούσουμε και να αφουγκραστούμε την περίπτωση αυτή καθώς και εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις και να δείτε τα ζητήματα αυτά.

 ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΤΡΙΝΗΣ:  ....Είναι ένα νομοσχέδιο που παράλληλα φροντίζει να ομαλοποιήσει, να διορθώσει κάποιες αστοχίες που υπήρχαν με το δαιδαλώδες τοπίο των προσλήψεων στον τομέα της εκπαίδευσης και αφορά τα άτομα με αναπηρία, που κάποιοι συνάδελφοι σήμερα φροντίζουν να εμφανιστούν ως υπερασπιστές. Δεν απολογούνται, όμως, γιατί δύο μέρες πριν καταρρεύσει η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και προσπαθώντας να χαϊδέψουν τα προβλήματα, νομοθέτησαν υπέρ των ομάδων αυτών, ενώ πέντε χρόνια αγνοούσαν επιδεικτικά το πρόβλημά τους. Όπως, επίσης, αφορά και το θέμα των πολυτέκνων. Με τις μεταβατικές διατάξεις νομίζω, κυρία Υπουργέ, ότι διορθώνετε κάποιες αστοχίες. Είναι πολύ σημαντικό ότι καθιερώνει το προσοντολόγιο, την αξιοκρατία στο σύγχρονο σχολείο της γνώσης, σε μια κοινωνία έντασης γνώσεις όπου οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι πρότυπα, πρέπει να μεταδίδουν στους μαθητές σύγχρονη γνώση και βεβαίως, όχι να βασίζονται μόνο στην εμπειριοκρατία. 

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ...Στην κατ’ άρθρον συζήτηση θα είμαι πολύ αναλυτική για το τι θα συμβεί στη μεταβατική περίοδο, αλλά και τι θα συμβεί σε κάθε μία απ’ αυτές τις ομάδες, οι οποίες βεβαίως και έχουν προετοιμάσει τη ζωή τους και βεβαίως –σας διαβεβαιώ γι’ αυτό- δεν πρόκειται να θιγούν με τον τρόπο που περιγράφηκε εδώ μέσα. Θα μιλήσω λοιπόν και για τις μεταβατικές περιόδους και γι’ αυτούς που έχουν εμπειρία είκοσι τέσσερις μήνες και για το θέμα των πολυτέκνων και για το θέμα των αναπήρων και για το θέμα των 30μηνιτών, αλλά και για το θέμα των ιδιωτικών σχολείων.

ΑΔΩΝΗΣ – ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:..... Με το ότι το δημογραφικό θεωρούμε ότι είναι και έχει ψηφίσει ομοφώνως η Βουλή των Ελλήνων ότι το θεωρεί το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό ζήτημα της χώρας. Πείτε μας ότι θα προσλαμβάνετε τους πολυτέκνους ως διοικητικό προσωπικό στο Υπουργείο Παιδείας, πείτε μας τι θα τους δώσετε. Κάτι πρέπει να πάρουν, διότι -αυτό που δεν έχει ακουστεί και που δεν το έχετε απαντήσει- είναι πάρα πολύ δύσκολο ένας εκπαιδευτικός που είναι γονέας τεσσάρων και πέντε παιδιών, να συναγωνιστεί επί ίσοις όροις στον Α.Σ.Ε.Π. έναν εκπαιδευτικό ο οποίος είναι άτεκνος. Δεν μπορεί να τα καταφέρει. Άρα, όλη η λογική των μορίων που βάζετε στο άρθρο 3, στην πραγματικότητα είναι μια στάχτη στα μάτια των πολυτέκνων.
Πείτε μας, λοιπόν, πώς θα διασφαλίσετε το μείζον εθνικό συμφέρον, που είναι η προάσπιση του δημογραφικού προβλήματος και εμείς θα είμαστε μαζί σας. Εάν μας διευκρινίσετε αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα, που σας τα έχουμε θέσει από την αρχή ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ξέρετε ότι είναι πάντοτε ένα Κόμμα πολιτικής ευθύνης. Εάν, όμως, μας ζητάτε λευκή επιταγή, λυπούμεθα, αλλά λευκή επιταγή δεν μπορούμε να δώσουμε. 

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):

……Έρχομαι τώρα στους πίνακες. Σας είπα πως όταν ανέλαβα, βρέθηκα πραγματικά

μπροστά στην έκπληξη των επιμέρους πινάκων. Είναι οι πίνακες αυτών που έχουν

είκοσι τέσσερις μήνες –τώρα θα μου πείτε «γιατί είκοσι τέσσερις και όχι είκοσι

τρεις»- αυτόν που είναι κλειστός πίνακας με τριανταμηνίτες. Γιατί τριάντα και

όχι είκοσι εννιά; Δεν υπάρχει λογική.

Αν δείτε δε στον πίνακα των τριανταμηνιτών –που ήταν ένας κλειστός πίνακας- η

πλειοψηφία είναι, πρώτον, γυμναστές και, δεύτερον, κομμωτές. Αυτοί οι άνθρωποι

θα πρέπει να μπουν στα σχολεία, όταν υπάρχει κενό. Όταν δεν υπάρχει κενό; Ο

νόμος έλεγε υποχρεωτικά 1/5 κάθε χρόνο, ανεξαρτήτως αν τους χρειάζεται ή όχι η

δημόσια εκπαίδευση.

Ο τρίτος πίνακας ήταν οι πολύτεκνοι. Η τέταρτη κατηγορία είναι τα άτομα με

αναπηρίες, αυτοί που απολύονται από τα ιδιωτικά σχολεία. Μήπως αν ψάξουμε λίγο

ανάμεσα στους ανθρώπους που φτάνουν σε μας, δεν θα βρούμε πάρα πολλές ομάδες

ακόμη; Δεν είναι οι μονογονεϊκές οικογένειες ένα πολύ σοβαρό θέμα; Δεν είναι οι

ειδικές ομάδες ασθενειών, τις οποίες θα μπορούσαμε να καταγράψουμε; Δεν υπάρχουν

ιδιαίτερα δράματα και προβλήματα στην κοινωνία μας;

Η επιλογή, λοιπόν, ήταν πολύ σαφής. Θα προσδιορίσουμε –και το είπα πολλές φορές,

αλλά επιμένω, γιατί ξέρω τη δυσκολία που υπάρχει στο δημόσιο διάλογο και τι

δυσκολία έχουν οι Βουλευτές ο καθένας στο νομό του- μια αρχή και γι’ αυτό είπα

ότι όταν θα ψηφίζαμε επί της αρχής το νομοσχέδιο, θα έπρεπε το κάθε κόμμα να

απαντήσει σε αυτό.

Στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα θα μπαίνουν όλοι με έναν τρόπο: Με το Α.Σ.Ε.Π. Θα υπάρχουν προϋποθέσεις, το πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης, θα υπάρχει η περίοδος του δόκιμου εκπαιδευτικού, αλλά θα υπάρχει ένα σύστημα.Αμέσως ανέκυψε το ερώτημα: Σωστό, αλλά η πολιτεία έχει μια συνέχεια. Πριν από λίγα χρόνια άλλη κυβέρνηση νομοθέτησε αλλιώς. Οι άνθρωποι που ήταν στους πίνακες, άλλα πράγματα περίμεναν. Γι’ αυτό –γιατί υπάρχει και η σκέψη δικαίου, όχι μόνο το κράτος δικαίου- υπάρχει μια μεταβατική περίοδος. Η λειτουργία των προσλήψεων θα γίνει από το επόμενο Α.Σ.Ε.Π. Επομένως, έχουμε μπροστά μας μια διετία. Θα υπάρξει, λοιπόν, μια σχετική απορρόφηση σε αυτή τη διετία και μετά δίνεται η δυνατότητα σε όσους έχουν συγκεκριμένη εμπειρία –αυτή η οποία έχει προσδιοριστεί σε 24 μήνες, είτε στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή αφορά είτε αναπληρωτές, οι οποίοι δεν είναι στη δημόσια διοίκηση, είτε ανθρώπους οι οποίοι έχουν υπηρετήσει στα ιδιωτικά σχολεία- να μπουν στο Α.Σ.Ε.Π. με συγκεκριμένες μονάδες και εκεί πάνω να μπει η προϋπηρεσία τους.

Έγινε πολύ συζήτηση για το θέμα των πολυτέκνων. Σέβομαι πολύ τα επιχειρήματα και έγιναν επανειλημμένως συζητήσεις και με την Ένωση Πολυτέκνων. Βεβαίως πρέπει να υπάρχουν κριτήρια. Βεβαίως το δημογραφικό είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα. Γι’ αυτό και είπαμε –και μετά από τη συζήτηση στη Βουλή και μετά από τις παρεμβάσεις πολλών Βουλευτών- ότι θα διπλασιάσουμε τα μόρια που αφορούν τους πολύτεκνους. Υπάρχει όμως μια προϋπόθεση, ότι οι πολύτεκνοι θα πρέπει να περνάνε Α.Σ.Ε.Π. και θα πρέπει να έχουν πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης. Δηλαδή, θα είναι όλα τα προσόντα που έχει ένας εκπαιδευτικός και μετά θα υπάρχει το μόριο και η

υποστήριξη της πολυτεκνίας.

Το ίδιο θα συμβεί και με το χώρο της αναπηρίας όπου

και εδώ θα υπάρχουν πάλι όλες οι προϋποθέσεις για τον εκπαιδευτικό....

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ:

…Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή τις παραδοχές που κάνατε όσον αφορά το μείζον

ζήτημα των πολυτέκνων. Επί μακρόν αγόρευσα χθες επί αυτού. Δεν θα το πράξω. Θα

πω μόνο τούτο και θέλω να το σκεφτείτε πάρα πολύ σοβαρά, διότι θεωρώ ότι ακούτε.

Είπατε, λοιπόν: Πράγματι υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα με τους πολυτέκνους. Πρώτη

παραδοχή. Δεύτερη παραδοχή: Υπάρχει μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα στη χώρα. Κι ενώ

κάνετε αυτές τις παραδοχές, καταλήγετε: Πρέπει απαρέγκλιτα σε όλους να

εφαρμόζεται το σύστημα του ΑΣΕΠ.

Άρα, οι παραδοχές που κάνατε για το οξύ δημογραφικό πρόβλημα, για την ευαίσθητη

κοινωνική θέση των πολυτέκνων παραμερίζονται και κατά άκαμπτο τρόπο μπαίνει η

αρχή ΑΣΕΠ.

Ωραία! Προσέξτε. Κάνετε λάθος εάν νομίζετε ότι οι πολύτεκνοι δεν θέλουν ΑΣΕΠ. Το

πρόβλημα δεν είναι εκεί. Δεν καταλάβατε ποιο είναι το πρόβλημα. Σας το είπα

χθες. Φαίνεται ότι δεν με παρακολουθήσατε με νηφαλιότητα ή με τη δέουσα προσοχή.

Το πρόβλημα είναι η ισότητα ευκαιριών που δεν έχουν οι πολύτεκνοι στο διαγωνισμό

ΑΣΕΠ, διότι ο πολύτεκνος, κυρία Υπουργέ, δεν ανταγωνίζεται πολύτεκνο. Ο

πολύτεκνος ανταγωνίζεται ένα παιδάκι, που πιθανόν βγαίνει από το πανεπιστήμιο,

το οποίο δεν έχει οικογενειακές υποχρεώσεις, δεν έχει παιδιά.

Και εγώ σας ερωτώ: Αυτή η μάνα η πολύτεκνη έχει ισότητα ευκαιριών, που πριν από

λίγο ανέφερε ο κύριος Υφυπουργός, ο παρακαθήμενος σας; Δεν έχει. Εκ προοιμίου

ξεκινάει από μία διαφορετική βάση, που υπολείπεται του «ανταγωνιστή» του. Εκεί

είναι το πρόβλημα. Εκεί θέλουμε την απάντηση, την οποία δεν δίνετε. Εάν, όμως,

γινόταν ένας διάλογος με τους πολυτέκνους, που δεν έγινε, ή εάν έγινε, έγινε

προσχηματικά, θα βρισκόταν λύση.

Εγώ μπορώ να σας πω και μία άλλη οπτική των πραγμάτων. Δεν θα το κάνω τώρα,

γιατί θέλω να αναπτύξω και άλλα πράγματα, αλλά πιστεύω σε μία μελλοντική

συνεργασία που θα υπάρξει ή μέσω της διαδικασίας του κοινοβουλευτικού ελέγχου να

μας κάνετε την τιμή να έρθετε στη Βουλή, για να δείτε μία άλλη οπτική των

πραγμάτων. Αλλά το μυστικό του προβλήματος, η καρδιά του προβλήματος είναι η

ανισότητα των δυνατοτήτων των πολυτέκνων να ανταγωνιστούν όλους τους άλλους.

Τελειώνω με αυτό το θέμα των πολυτέκνων, γιατί νομίζω ότι έχουν αναπτυχθεί όλες

του οι πτυχές.

• Προηγούμενο
• Επόμενο