Ενημέρωση

Γράμμα στον Αείμνηστο Πατέρα μου.

Πατέρα σου στέλνω αυτό το Γράμμα με το πικρό παράπονο για το κακό που μου έχεις κάνει και για να μη σε κουράζω θέλω να σε ρωτήσω Γιατί Πατέρα μου έβαλες τέτοιο μπελά στο κεφάλι μου φεύγοντας από τη ζωή, τι το ή θελες αυτό το ρουμάνι με λίγες ελιές και το άφησες να το πάρω όταν πεθάνεις. Αλλά και εκείνο το ντάμι με τη μάντρα που έχει μέσα, το πηγάδι που άνοιξες με το κασμά και το φτυάρι.

Γιατί πατέρα μου άφησες εκείνο το χαμόσπιτο στο χωριό με τη στέγη χωρίς Νταβάνι και το κοτέτσι που έκανες δίπλα με τις λαμαρίνες για να έχεις μέσα ίσα – ίσα 10 κότες και 1 πετεινό, χρειαζόντανε βέβαια και αυτός για να Υπολογίζεις την ώρα ανάλογα με το λάλημά του: Αχ, Πατέρα να ξέρεις τι θα πάθω με τον φόρο που θα μου έλθει γιατί λέει είμαι προνομοιύχος..

Τώρα θα μου πεις ότι έτρωγες ψωμί με νερό και λίγες ελιές, καμιά ντομάτα το καλοκαίρι.

Το παντελόνι σου από τα μπαλώματα δεν ξεχώριζε ποιο είναι το πραγματικό ύφασμα από το οποίο το ράψανε, τα παπούτσια – αρβύλες με τους πάτους τρυπημένους, το σακάκι που σου είχε δώσει κάποιος άρχοντας όπως μας έλεγες, για να αποκτήσεις ένα κομμάτι γης δικό σου να φυτέψεις ένα δέντρο, να βάλεις μέσα μια κα τσίκα ή κάποιο άλλο ζώο και ένα κεραμίδι κάτω

από το οποίο να βάλεις το κεφάλι το δικό σου και της φαμίλιας Σου, να το βρουν τα παιδιά σου όταν σε πάρει ο Θεός.

Που να ξέρεις ότι εκτός από τον δικό σου αγώνα- πείνα – στέρηση – κακουχία, θα μ’έβαζες μεγάλους μπελάδες στο δικό μου κεφάλι. Ας είναι όμως πατέρα δεν σε κακοθυμάμαι αλλά εκτός από τον εαυτό μου για την όποια δυστυχία που θα περάσουν, ένας αναστεναγμός βγαίνει από

μέσα μου για τα πάθια τα δικά σου αλλά και μια ευχή – παράκληση στο Θεό να μας ελευθερώσει από τη Σκλαβιά που μας βάλανε.

• Προηγούμενο
• Επόμενο