Ενημέρωση
Επιστολή στον Υπ. Εσωτερικών, από πατέρα 6 παιδιών για τη φημολογούμενη κατάργηση της μοριοδότησης..
- 29 Οκτωβρίου 2009 // //
- Ανακοινώσεις Α.Σ.Π.Ε.
- Εμφανίσεις: 6323
Επιστολή στον Υπ. Εσωτερικών, από πατέρα 6 παιδιών για τη φημολογούμενη κατάργηση της μοριοδότησης στις προσλήψεις του Δημοσίου...
Κύριε Υπουργέ,
Καλημέρα σας.
Λόγω της φημολογούμενης κατάργησης του 20% της χορήγησης θέσεων στους πολύτεκνους κατά τις προσλήψεις του δημοσίου, από τους διαγωνισμούς της ανεξάρτητης αρχής του ΑΣΕΠ, σας παραθέτουμε τους παρακάτω προβληματισμούς.
Απαιτείται ίδια τόλμη και αγωνία για μια οικογένεια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα να μεγαλώνει ένα (1) παιδί απ’ ότι δυο (2); Ίδια κούραση; Ίδια έγνοια; Ίδια φροντίδα; Πόσο μάλλον εάν τα παιδιά γίνουν τρία (3); Δεν είναι ένα επιπλέον παιδί από τα δύο (2); Τολμάν πολλές οικογένειες να το πράξουν; Δεν είναι λογικό να απαιτείται και από το κράτος μια διαφορετική αντιμετώπιση με μια αναλογική μέριμνα; Όταν τα παιδιά γίνονται τέσσερα (4), δεν είναι ένα ακόμη επιπλέον παιδί; Μια νέα ζωή που έχει όλες τις φυσιολογικές κι εύλογες απαιτήσεις, όπως ένα μοναχοπαίδι; Δεν είναι λογικό το κράτος να μεριμνήσει με μια ανάλογη γενναιοδωρία;
Από εκεί και πέρα;
Μόνο απερίσκεπτοι τρελοί ή ελαφρόμυαλοι αφελείς ή ιδιαίτερα αγωνιζόμενοι χριστιανοί κάνουν περισσότερα; Γι’ αυτό εκεί υπάρχει το τέρμα κι όλα τα προνόμια είναι ισοφαρισμένα;
Είναι ορθό μια σημερινή Ελληνική οικογένεια που μεγαλώνει τέσσερα (4) ανήλικα παιδιά να έχει τα ίδια δικαιώματα με μία άλλη ελληνική οικογένεια που ανατρέφει πέντε (5) ή έξι (6) ή επτά (7) ή οκτώ (8) ....ή δώδεκα (12) κ.ο.κ. παιδιά;
ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΔΙΚΑΙΟ;
Τι είναι με ανθρώπινη λογική αναμενόμενο σε ένα πολιτισμένο κράτος δικαίου, ηθικά επιβεβλημένο και από καρδιάς αναγκαίο; Να υπάρχει ή να μην υπάρχει μία κλιμάκωση από την πολιτεία στη σημερινή ελληνική οικογένεια ως προς τη χορήγηση ευεργετικών προνομίων ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών που έχουν και μεγαλώνουν;
Τι πρέπει να περιμένει ένας νοήμων άνθρωπος;
Τη θέσπιση νόμων με στόχο:
$ τη δημιουργία κοινωνικής ισότητας με όσο το δυνατόν ορθολογικότερη παροχή αλληλεγγύης όπου απαιτείται και θεμελίωση ενός κράτους δίκαιης κατανομής ευκαιριών και σωστής παροχής δυνατοτήτων;
$ ή την αμείωτη διατήρηση της κοινωνικής ανισότητας, με θέσπιση νόμων ψηφοθηρικών και κοινωνικά άδικων……;
Ξεκάθαρα και τίμια. Μπορεί ένας πολύτεκνος με 6 ή 7 παιδιά, να στείλει άνευ υποτροφίας, ένα παιδί του στο εξωτερικό να σπουδάσει; Ή να το στείλει για μεταπτυχιακό ή διδακτορικό; Ή ακόμα και στην Ελλάδα σήμερα δεν υπάρχουν μεταπτυχιακά που απαιτούν νόμιμες οικονομικές καταβολές; Ή σε πολλά μεταπτυχιακά δεν αμφισβητείται η ταυτότητα του πονήματος…;
Όλα αυτά δεν πρέπει να συνεκτιμηθούν πριν καταργηθούν κοινωνικά ευεργετήματα που μεριμνούν ομάδες ανθρώπων που εκ των πραγμάτων τα χρειάζονται και θεσπιστούν άλλα….για καλύτερα, δικαιοτέρα και σωστότερα, χωρίς όμως πρώτα να καταχωρηθούν εγγυήσεις για την ορθότητά τους.
Σκεπτόμενοι με αγάπη και λογική: Οι στόχοι της ανασύστασης του κράτους πρόνοιας, της αναδιανομής του πλούτου στη χώρα και της πράσινης ανάπτυξης, υλοποιούνται είτε:
& Με σταδιακή βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, στηριγμένη σε αναλογική ρύθμιση για σωστότερη τακτική χορήγησης προνομίων και αναθεώρησή τους όποτε, όπου και όσο πρέπει, είτε:
& Με κατάργηση κάθε κοινωνικού ευεργετήματος και κατεδάφιση και των πιο αναγκαίων πλεονεκτημάτων πρόνοιας του κράτους σε ανθρώπους που τους είναι απαραίτητα,
ΑΛΛΑ
με ταυτόχρονη θέσπιση δικαιότερων και σωστότερων μελημάτων που θα στηρίζουν πιο ουσιαστικά, πιο υπεύθυνα και αναλογικότερα κάθε κοινωνική ομάδα που χρειάζεται ιδιαίτερης μέριμνας και περιμένει με αξιοπρέπεια την ευαισθησία και φροντίδα της χρηστής και συνετής κυβέρνησης.
Όταν σε ένα κράτος εφαρμόζεται κάτι δίκαιο αυτό διαφημίζεται πάντα και παγκόσμια. Μια χώρα, είναι πιο προοδευμένη, πιο ανεπτυγμένη πνευματικά και οι πολίτες της νιώθουν πιο όμορφα, όταν μέσα στα πελαγωμένα οικονομικά της, τη διέπουν όσο το δυνατόν πιο δικαιότεροι νόμοι.
Η καλύτερη διακυβέρνηση έγκειται στην ικανότητα εφεύρεσης και λειτουργικότερης εφαρμογής ορθολογικότερων νόμων, μέσα από την πλειάδα των κάθε υφής ανυπέρβλητων εμποδίων.
Υπάρχουν πολλά και μεγάλα προβλήματα στη χώρα μας. Αλλά και το δημογραφικό είναι ένα, που μόνιμα αναβάλλεται η αντιμετώπισή του. Όταν μάλιστα ο δείκτης γεννήσεως στην Ελλάδα είναι 0,9% που σημαίνει ότι: η κάθε Ελληνίδα στη ζωή της γεννάει μέχρι ένα παιδί!!!
Μην εθελοτυφλείτε με αυτό το ζήτημα. Μην κωφεύετε.
Ειλικρινά σεβόμαστε τον πολιτικό σας αγώνα, που πηγάζει από την αγάπη για τον άνθρωπο, την πατρίδα και όλη την οικουμένη. Με βάση αυτές σας τις ευαισθησίες-ανησυχίες και χωρίς να θέλουμε να σας στεναχωρήσουμε, αλλά μόνο να σας προβληματίσουμε, σας παρακαλούμε φανταστείτε τους εαυτούς σας ως πολύτεκνους, με όποιο αριθμό παιδιών επιθυμείτε και αναλογιστείτε πως θα θέλατε να σας αντιμετωπίζει μια πολιτισμένη και ευνομούμενη πολιτεία. Ως ακούραστους αγωνιστές που αντλούν αστείρευτη δύναμη μόνο από το Θεό και δε χρειάζονται καμία ιδιαίτερη μέριμνα από την οργανωμένη πολιτεία, ή ως ανθρώπους καταπονημένους από τον τρόπο ζωής τους και τον ασταμάτητο μόχθο τους που η πολιτεία οφείλει να τους συμπαρασταθεί ανάλογα.
Όσο επιτακτικά και φλέγοντα είναι τα προβλήματα της χώρας μας, που διαπιστώνετε αυτό το διάστημα, εκτιμήστε έγκαιρα και συνυπολογίστε το δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας. Τη βιολογική μας διατήρηση. Ανησυχήστε για το μικρό αριθμό των γεννήσεων ελληνοπαίδων. Κοιτάξτε τις πληθυσμιακές απογραφές. Προσέξτε την ύπουλη, μη ορατή, σιγανή αλλά σταθερά επερχόμενη συρρίκνωσή μας.
Αλλάξτε τα κοινωνικά ευεργετήματα όπου πιστεύετε ότι είναι ξεπερασμένα ή όχι τόσο δίκαια και λειτουργικά, αλλά κατοχυρώστε πρώτα όλα τα αναγκαία και παράλληλα νομοθετείστε εξυπνότερα που να στηρίζουν ουσιαστικότερα, δικαιοτέρα και με διαβαθμισμένο τρόπο, εναρμονισμένο με τον αριθμό παιδιών της κάθε οικογένειας.
Κανείς σωστός σε σοφή κοινωνική δικαιοσύνη δε μπορεί να διαμαρτυρηθεί. Όλοι θα την επιβραβεύσουν.
Μη φτωχαίνετε τους Έλληνες που πλουτίζουν την Ελλάδα με ελληνόπουλα, για να πλουτίσετε ποιους;
Νιώστε αυτούς που πονούν την Ελλάδα και ανακουφίστε τους. Το έχουν ανάγκη.
Σκεφθείτε πόσο φτωχότερη θα ήταν η Ελλάδα, σε Έλληνες, εάν δεν υπήρχαν οι πολύτεκνοι;
Γι’ αυτό:
Πάμε….. για καλύτερα ή για……
Η ελληνική κοινωνία αγωνιά και περιμένει τα σωστότερα.
Σας το ευχόμαστε ολόψυχα.
Με σεβασμό, αγωνία και υπομονή.
Κεσκίνης Νικόλαος – Κάζου Μαρία
Γονείς έξι (6) ανήλικων παιδιών
Γαληνού 44
66100
Δράμα
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.