1
 
                                                                        ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΩΣ ΕΠΕΙΓΟΝ
 
Αρ. Πρωτ. 6017Αθήνα, 16/6/2009
Αξιότιμο
Κύριο Ευάγγελο Μεϊμαράκη
Υπουργό Εθνικής Άμυνας
Στρατόπεδο Παπάγου
Τ.Κ. 15561 Χολαργός
 
 
 
Θέμα: Μείωση στρατιωτικής θητείας
 
 
Αγαπητέ  Κύριε Υπουργέ.
 
Αναφορικά με το εν θέματι αντικείμενο σας γνωρίζουμε ότι ως Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος (ΑΣΠΕ) είμαστε αντίθετοι σε κάθε μείωση της στρατιωτικής θητείας ενόψει των όσων έχουν αναλύσει διακεκριμένοι στρατιωτικοί ηγήτορες.
Εάν όμως προχωρήσετε στη μείωση της θητείας, τότε δεν μπορεί να αγνοήσετε τα τέκνα των πολυτέκνων οικογενειών, για τη στρατιωτική θητεία των οποίων πρέπει να υπάρξει αναλογική μείωση.
 
 
 

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Για την ΑΣΠΕ

 

        Ο Πρόεδρος                        Ο Γεν. Γραμματέας                Ο Διευθυντής

 

 

 

Βασίλειος Θεοτοκάτος        Εμμανουήλ Χρυσόγελος      Χαράλαμπος Παύλος

 

=================

 

2

Χορήγηση άδειας ανατροφής τέκνου 9 μηνών σε Λοχαγό ... διαβάστε παρακάτω την απόφαση

Αρ. Πρωτ. 6016Αθήνα, 15/6/2009
Αξιότιμο
Κύριο Ευάγγελο Μεϊμαράκη
Υπουργό Εθνικής Άμυνας
Στρατόπεδο Παπάγου
Τ.Κ. 15561 Χολαργός
 
 
 
Θέμα: Άδεια μητρότητας (κύησης, τοκετού και ανατροφής τέκνου)  στις γυναίκες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων
 
            Αγαπητέ Κύριε Υπουργέ.
 
            Για το εν θέματι αντικείμενο σας γνωρίζουμε τα παρακάτω και παρακαλούμε την προσωπική σας παρέμβαση για τη ρύθμισή του:
 
            1.  Με βάση το άρθρο 2 του Ν. 1407/1983, όπως αυτό συμπληρώθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 9 του Ν. 1481/1989 οι διατάξεις που εφαρμόζονται για άδεια εγκυμοσύνης – τοκετού στις αξιωματικούς αδελφές νοσοκόμες των Ενόπλων Δυνάμεων ισχύουν και για τις εθελόντριες και έφεδρες Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς που υπηρετούν εθελοντικά με οποιαδήποτε μορφή στις Ε.Δ. μετά την εκπλήρωση της θητείας τους, καθώς και για τις Ανθυπασπίστριες και μόνιμες Αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων.
 
            2.  Περαιτέρω στο άρθρο 7 του Ν.Δ. 1032/1971 ορίζεται ότι:
α. Aξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι που κυοφορούν λαμβάνουν με αίτησή τους ή αυτεπάγγελτα "δεκατετράμηνη" άδεια κύησης-τοκετού μέσα στους τέσσερις πρώτους μήνες της κύησης με απόφαση του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας που δεν δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Εάν για οποιονδήποτε λόγο η παραπάνω απόφαση εκδοθεί μετά την ημερομηνία συμπλήρωσης του τετάρτου μήνα της κύησης, η άδεια αρχίζει από την ημερομηνία συμπλήρωσης του τέταρτου μήνας της κύησης.
β. Ο χρόνος άδειας κύησης-τοκετού λογίζεται ως χρόνος πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας.
γ. Οι Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι που βρίσκονται σε άδεια κύησης-τοκετού λαμβάνουν πλήρεις αποδοχές του βαθμού τους μαζί με τα επιδόματα.
δ. Εάν το τέκνο γεννηθεί νεκρό ή αποθάνει πριν τη λήξη της άδειας ή διακοπεί η κύηση για οποιαδήποτε αιτία η άδεια διακόπτεται ένα μήνα μετά τα παραπάνω γεγονότα.
ε. Μετά τη λήξη της δωδεκάμηνης άδειας ουδεμιάς άλλης διευκόλυνσης δικαιούνται λόγω της μητρότητας οι Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι.
στ. Οι Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι που λαμβάνουν άδεια κύησης-τοκετού διαγράφονται από τη Μονάδα στην οποία υπηρετούν και εγγράφονται στη Διεύθυνση Αδελφών Νοσοκόμων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας εκτός Οργανικής Δύναμης.
 
            3.  Από τις αναφερόμενες παραπάνω νομικές διατάξεις προκύπτει ότι οι γυναίκες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων δικαιούνται ειδικής αδείας μητρότητας (κύησης, τοκετού και ανατροφής τέκνου), η οποία διαρκεί συνολικά δεκατέσσερις μήνες, εκ της οποίας το χρονικό διάστημα από της συμπληρώσεως του τετάρτου μηνός της κυήσεως μέχρι του τοκετού (πέντε μήνες κατά το συνήθως συμβαίνον) αποτελεί άδεια κυήσεως, το υπόλοιπο δε διάστημα από του τοκετού μέχρι της συμπληρώσεως 14 μηνών (εννέα μήνες κατά το συνήθως συμβαίνον) αποτελεί άδεια τοκετού και ανατροφής του τέκνου κατά τους πρώτους αυτούς μήνες της ζωής του.
 
            4. Ύστερα από τα παραπάνω οι προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 7 του ν.δ/τος 1032/1971, όπως ισχύουν, και του άρθρου 2 του ν. 1407/82, με τις οποίες παρέχεται, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σ' αυτές, στις μητέρες στρατιωτικούς των Ενόπλων Δυνάμεων η ειδική άδεια ανατροφής τέκνου μετ’ αποδοχών διαρκείας εννέα (9) μηνών, κατά το συνήθως συμβαίνον, από του τοκετού, ερμηνευόμενες υπό το φως τόσο της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας των δύο φύλων (άρθρο 4, άρθρο 21 παρ. 1 και 5, άρθρο 25 παρ. 1 και άρθρο 116 παρ. 2 του Συντάγματος), όσο και των αρχών του κοινοτικού δικαίου περί της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και της εναρμονίσεως μεταξύ της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής (οδηγίες 76/2007/ΕΟΚ/9-2-1976 και 86/34/ΕΚ/3-6-1996), πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν εφαρμογή όχι μόνο για την μητέρα στρατιωτικό υπάλληλο (αξιωματικό και υπαξιωματικό), αλλά και για τον πατέρα στρατιωτικό υπάλληλο, ο οποίος δικαιούται επίσης να ζητήσει να του χορηγηθεί η προβλεπομένη από την διάταξη του άρθρου 7 του ν. δ/τος 1032/1971, όπως ισχύει, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σ΄ αυτή, ειδική άδεια μετ' αποδοχών ίσης διαρκείας (όση δικαιούται και η μητέρα στρατιωτικός) από του τοκετού του τέκνου του, προκειμένου να ασχοληθεί με την ανατροφή του τέκνου αυτού.
 
           5.     Επί του προκειμένου σχετική τυγχάνει  και η υπ’ αριθμ. 57/2008 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που είναι εκτελεστή και δικαίωσε Αξιωματικό του Στρατού που προσέφυγε σε αυτό.
 
           6.     Κατόπιν των ανωτέρω, σας διαβιβάζουμε προσηρτημένως σε φωτοτυπία την παραπάνω απόφαση και παρακαλούμε για την εφαρμογή της και στους άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων για τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες:
 
 
         α. Οι σύζυγοί τους δεν είναι στρατιωτικοί και παράλληλα αυτές δεν δικαιούνται, ίσης τουλάχιστον αδείας ανατροφής, κατ’ εφαρμογή άλλων ειδικών διατάξεων και

         β. Οι σύζυγοί τους είναι στρατιωτικοί και κατόπιν συμφωνίας παραιτούνται του δικού τους δικαιώματος ανατροφής τέκνου.

 
 
 

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Για την ΑΣΠΕ

 

        Ο Πρόεδρος                        Ο Γεν. Γραμματέας                Ο Διευθυντής

 

 

 

Βασίλειος Θεοτοκάτος        Εμμανουήλ Χρυσόγελος      Χαράλαμπος Παύλος

 

 

                         ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ                 

ΕΦΕΤΕΙΟ (ΑΚΥΡΩΤΙΚΟ) ΑΘΗΝΩΝ
Αριθ. Απόφασης: 57/2008

Αρχή ισότητας - Άδεια ανατροφής τέκνου - Στρατιωτικοί -. Χορήγηση άδειας ανατροφής τέκνου σε γυναίκα στρατιωτικό. Προϋποθέσεις χορήγησης της άδειας αυτής και σε άντρα στρατιωτικό σύμφωνα με τις αρχές της ισότητας, της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών και της εναρμόνισης μεταξύ της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε φύλου. Το δικαίωμα για την απόληψη της άδειας είναι αυτοτελές για κάθε τέκνο, είναι επομένως δυνατή η διαδοχική χορήγηση, στον δικαιούχο πατέρα της εν λόγω αδείας, δηλαδή η χορήγηση, μετά την λήξη της αδείας για την ανατροφή του πρώτου τέκνου, νέας αδείας για την ανατροφή του δευτέρου τέκνου του, εφόσον συντρέχουν βεβαίως και οι λοιπές ανωτέρω προϋποθέσεις (εμπρόθεσμη υποβολή της αίτησης, κλπ).

 
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑ ΤΙΣΜΟΣ
Τμήμα Δ'
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 8 Νοεμβρίου 2007, για να δικάσειτην από .......... αίτηση ακύρωσης του Θ. Μ., που παραστάθηκε με την πληρεξούσιά τουδικηγόρο, την οποία έχει διορίσει με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο
κατά του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
.
Κατά τη δημόσια συζήτηση που ακολούθησε, το Δικαστήριο άκουσε:
τον εισηγητή της υπόθεσης, που διάβασε τη σχετική έκθεσή του, εξέθεσε τα ζητήματα που προκύπτουν και ανέπτυξε τη γνώμη του γι' αυτά,
την πληρεξούσια δικηγόρο του αιτούντος, που ανέπτυξε και προφορικά τους -ι. λόγους ακύρωσης και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, καθώς και
τον εκπρόσωπο του Υπουργού, που ζήτησε αντίθετα, να απορριφθεί η αίτηση.
Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και, αφού μελέτησε τη δικογραφία και τις σχετικές διατάξεις, αποφασίζει τα εξής:
­
1. Επειδή για την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο, όπως προκύπτει από τα έντυπα γραμμάτια παραβόλου του Δημοσίου σειράς Α.

2. Επειδή με την ανωτέρω αίτηση ο αιτών Λοχαγός ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση του Διευθυντή του 10υ Επιτελικού Γραφείου του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με την οποία απορρίπτεται το υποβληθέν αίτημα του περί χορηγήσεως σε αυτόν άδεια ανατροφής τέκνου 9 μηνών για καθένα από τα δύο τέκνα του, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 42 του π. δlτος 130/84 και το άρθρο 7 του ν.δ. 1032Π1 για τις γυναίκες στρατιωτικούς, κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

 
3. Επειδή από κανένα στοιχείο του φακέλου της υπόθεσης προκύπτει κοινοποίησης της προσβαλλόμενης ή γνώση αυτής από τον αιτούντα σε χρόνο προγενέστερο των εξήντα ημερών πριν από την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως ακυρώσεως. Κατά συνέπεια η αίτηση αυτή πρέπει να θεωρηθεί ως ασκηθείσα εμπροθέσμως.
4. Επειδή, όπως έχει ήδη κριθεί, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου η νομιμότητα της διοικητικής πράξεως ή παραλείψεως, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει το αντίθετο, κρίνεται με βάση το νομοθετικό καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο εκδόσεως της πράξεως ή συντελέσεως της σχετικής παραλείψεως (βλ. ΣΕ 1, 2/2006, 208/2005 κ.α.). Κατά συνέπεια, η νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης απόρριψης του αιτήματος χορήγησης άδειας ανατροφής τέκνου κρίνεται με βάση το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο εκδόσεως της (19.10.2006).
..
­
5. Επειδή, στην διάταξη του άρθρου 4 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσαδικαιώματα και υποχρεώσεις. 3........... », στην δε διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου116 του Συντάγματος, όπως η παράγραφος αυτή ισχύει μετά την αναθεώρησή της με το Ψήφισμα της 6.4.2001 της Ζ' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, ορίζεται ότι: «2. Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών». Η παράγραφος αυτή, πριν από την αναθεώρησή της όριζε ότι «Αποκλίσεις από τους ορισμούς της παραγράφου 2 του άρθρου 4 επιτρέπονται μόνο για σοβαρούς λόγους, στις περιπτώσεις που ορίζει ειδικά ο νόμος». Περαιτέρω στη μεν διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους», στην δε διάταξη της παραγράφου 5 του ιδίου άρθρου, που προστέθηκε με το προαναφερθέν Ψήφισμα της Ζ' Αναθεωρητικής Βουλής, ορίζεται ότι «ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους». Τέλος, στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του Συντάγματος, όπως αυτή ισχύει μετά την αναθεώρηση της, με το πιο πάνω Ψήφισμα της Ζ' Αναθεωρητικής Βουλής, ορίζεται ότι «1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας».
­

6. Επειδή στο άρθρο 2 του ν. 1407/1983 «Χρόνος γάμου και άδεια εγκυμοσύνης-τοκετού για τις εθελόντριες και έφεδρες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις» (Α' 185), όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 9 του ν. 1848/1989 (Α' 112), ορίζεται ότι «Οι διατάξεις που εφαρμόζονται για άδεια εγκυμοσύνης - τοκετού στις αξιωματικούς αδελφές νοσοκόμες των Ε.Δ. ισχύουν και για τις εθελόντριες και έφεδρες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, που υπηρετούν εθελοντικά με οποιαδήποτε μορφή στις Ε.Δ. μετά την εκπλήρωση της θητείας τους, καθώς και για τις ανθυπασπίστριες και μόνιμες αξιωματικούς των

 
'-'
Ενόπλων Δυνάμεων». Περαιτέρω, στο άρθρο 7 του ν. δlτος 1032 της 12/15.11.1971«Περί του Σώματος Αξιωματικών Αδελφών Νοσοκόμων» (Α' 232), το οποίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 Ν. 1293/1982 122), ορίζεται ότι «1. Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι που κυοφορούν, λαμβάνουν με αίτησή τους ή και αυτεπάγγελτα δωδεκάμηνη άδεια κύησης - τοκετού μέσα στους τέσσερις πρώτους μήνες της κύησης με απόφαση του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας που δεν δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Εάν για οποιοδήποτε λόγο η παραπάνω απόφαση εκδοθεί μετά την ημερομηνία συμπλήρωσης του τέταρτου μήνα της κύησης, η άδεια αρχίζει από την ημερομηνία συμπλήρωσης του τέταρτου μήνα της κύησης. 2. Ο χρόνος άδειας κύησης-τοκετού λογίζεται ως χρόνος πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας. 3. Οι Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι που ευρίσκονται σε άδεια κύησης - τοκετού λαμβάνουν πλήρεις αποδοχές του βαθμού τους μαζί με τα επιδόματα. 4. Εάν το τέκνο γεwηθεί νεκρό ή αποθάνει πριν τη λήξη της άδειας ή διακοπεί η κύηση για οποιαδήποτε αιτία, η άδεια διακόmεται ένα μήνα μετά τα παραπάνω γεγονότα. 5. Μετά τη λήξη της δωδεκάμηνης άδειας, ουδεμιάς άλλης διευκόλυνσης δικαιούνται λόγω της μητρότητας οι Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι. 6. Οι Αξιωματικοί Αδελφές Νοσοκόμοι που λαμβάνουν άδεια κύησης - τοκετού διαγράφονται από τη Μονάδα στην οποία υπηρετούν και εγγράφονται στη Διεύθυνση Αδελφών Νοσοκόμων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας εκτός Οργανικής Δύναμης. 7. (Όπως προστέθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 22 ν. 2913/2001, Α' 102/23.5.2001). Στο γυναικείο στρατιωτικό προσωπικό, που υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις με οποιαδήποτε ιδιότητα, χορηγείται ύστερα από αίτηση τρίμηνη ειδική άδεια λόγω υιοθεσίας, εφόσον το υιοθετημένο τέκνο είναι ηλικίας έως και έξι ετών,με απόφαση του Αρχηγού του οικείου Γενικού Επιτελείου. Η άδεια αυτή χορηγείται μετάτην ολοκλήρωση της διαδικασίας υιοθεσίας και ισχύουν γι' αυτήν οι ίδιοι όροι των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου.» . Τέλος, με την παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 2913/2001, (Α' 102/23.5.2001), ορίζεται ότι: «3. Ο χρόνος της προβλεπόμενης από το άρθρο 7 παρ. 1 του ν. 1032/1971 (ΦΕΚ 232 ΑΙ), όπως αυτό αντικαταστάθηκε και ισχύει σήμερα, άδειας κύησης - τοκετού αυξάνεται από τους δώδεκα (12) μήνες στους δεκατέσσερις (14) μήνες».
 
...,
7. Επειδή εκ των αναφερόμενων στην προηγούμενη σκέψη διατάξεων προκύmει ότι οι γυναίκες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων δικαιούνται ειδικής αδείας μητρότητας (κύησης, τοκετού και ανατροφής τέκνου), η οποία διαρκεί συνολικά δεκατέσσερις μήνες, εκ της οποίας το χρονικό διάστημα από της συμπληρώσεως του τετάρτου μηνός της κυήσεως μέχρι του τοκετού (πέντε μήνες κατά το συνήθως συμβαίνον) αποτελεί άδεια κυήσεως, το υπόλοιπο δε διάστημα από του τοκετού μέχρι της συμπληρώσεως 14 μηνών (εwέα μήνες κατά το συνήθως συμβαίνον) αποτελεί άδεια τοκετού και ανατροφής του τέκνου κατά τους πρώτους αυτούς μήνες της ζωής του. Εκτός αυτής της τελευταίας αδείας οι μητέρες στρατιωτικοί δεν δικαιούνται άλλης διευκόλυνσης λόγω της μητρότητας., σύμφωνα με όσα ρητώς ορίζει η παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. δlτος 1032/1971, όπως ισχύει. Η άδεια αυτή χορηγείται μετά από υποβολή αίτησης από την δικαιούχο ή και αυτεπαγγέλτως, αρχίζει πάντοτε με την συμπλήρωση του τετάρτου μήνα κυήσεως και διακόπτεται είτε με τη συμπλήρωση συνολικά 14 μηνών είτε με τη συμπλήρωση ενός μηνός από του χρόνου της τυχόν διακοπής της κυήσεως ή του τυχόν προγενεστέρου θανάτου του τεχθέντος. Και τέλος, η άδεια αυτή δεν επιτρέπεται να χορηγείται, είτε ολόκληρη είτε κατά τμήματα, σε μεταγενέστερο από το οριζόμενο ανωτέρω χρονικό διάστημα των δεκατεσσάρων μηνών (που αρχίζει από της συμπληρώσεως του τετάρτου μήνα της κυήσεως), όπως επί παραδείγματι εντός του δευτέρου ή τρίτου έτους ανατροφής του τέκνου.
8. Επειδή, εξάλλου, όπως προκύπτει από τις διατάξεις της οδηγίας76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 9.2.1976, ΕΕ, Ν. αριθμ. 39/40/14.12.1976, όπως ισχύει, θεσπίζεται, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα με αυτή, στα Κράτη - Μέλη (Κ.Μ.) της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Ε.Ε.) η υποχρέωση της τηρήσεως της «αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματικής προωθήσεως και την επαγγελματική εκπαίδευση, καθώς και τις συνθήκες εργασίας. . . .», απαγορευομένης «κάθε διακρίσεως που θεσπίζεται στο φύλο είτε άμεσα, είτε έμμεσα σε συσχετισμό ιδίως με την οικογενειακή κατάσταση», (βλ. άρθρο 1 και επ. της πιο πάνω οδηγίας), [βλ. σχετικά ΛΕΚ 18.3.2004 Gomez, C-342/01, 3.2.2000, Mahlburg C- 207/98, Μ. Boyle C­411/96 κ.α.]. Βλ. επίσης ΣΕ 1,2/2006.
~
­
9. Επειδή, περαιτέρω, όπως συνάγεται από τις διατάξεις της οδηγίας96/34/Ε.Κ. του Συμβουλίου της 3.6.1996, ΕΕ Ι αριθμ. 145/4/19.6.1996, σχετικά με την υλοποίηση της συμφωνίας - πλαισίου για την γονική άδεια, η οποία συνήφθη, στις14.12.1995, από τις διεπαγγελματικές οργανώσεις γενικού χαρακτήρος (UNICE, CEEP και C.E.S.), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97175/ΕΚ του Συμβουλίου της 15.12.1997, ΕΕ Ι αριθμός 16/16.1.1998, καθιερώνεται στα Κράτη μέλη της Ε.Ε., κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις διατάξεις της Οδηγίας αυτής, η αρχή της εναρμονίσεως (συμφιλιώσεως) της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, ως φυσικό συμπλήρωμα της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και ως μέσο για την ουσιαστική εφαρμογή της, με την αναγνώριση στους εργαζομένους τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα, άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχου προσωπικού δικαιώματος να λαμβάνουν γονική άδεια, για να μπορούν να ασχοληθούν με την ανατροφή των τέκνων τους, ώστε να καθίσταται στην πράξη εφικτός, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, ο συνδυασμός των επαγγελματικών τους ευθυνών με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και ειδικότερα να ενθαρρυνθούν οι άνδρες «να αναλάβουν ίσο μέρος των οικογενειακών ευθυνών», λαμβάνοντας γονική άδεια, για να ασχοληθούν και αυτοί με την ανατροφή των τέκνων τους (βλ. *ΕΚ 18.3.2004, Gomez C-342/2001, 17.6.1998, Ηίll, C-243-95, 2.10.1997 Gerster, C-1/95 κα.). Βλ. επίσης ΣΕ 1,2/2006.
10. Επειδή, οι προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 7 του ν.δ/τος 1032/1971, όπως ισχύουν, και του άρθρου 2 του ν. 1407/82, με τις οποίες παρέχεται, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σ αυτές, στις μητέρες στρατιωτικούς των ενόπλων δυνάμεων η ειδική άδεια ανατροφής τέκνου μετ' αποδοχών διαρκείας εννέα (9) μηνών, κατά το συνήθως συμβαίνον, από του τοκετού, ερμηνευόμενες υπό το φως τόσο της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας των δύο φύλων, όσο και των προαναφερθεισών αρχών του κοινοτικού δικαίου περί της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και της εναρμονίσεως μεταξύ της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν εφαρμογή όχι μόνο για την μητέρα στρατιωτικό υπάλληλο (αξιωματικό και υπαξιωματικό), αλλά και για τον πατέρα στρατιωτικό υπάλληλο, ο οποίος δικαιούται επίσης να ζητήσει να του χορηγηθεί η προβλεπομένη από την διάταξη του άρθρου 7 του ν. δlτος 1032/1971, όπως ισχύει, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σ' αυτή, ειδική άδεια μετ' αποδοχών ίσης διαρκείας (όση δικαιούται και η μητέρα στρατιωτικός) από του τοκετού του τέκνου του, προκειμένου να ασχοληθεί με την ανατροφή του τέκνου αυτού [παράβ. ΔΕΚ 13.11.1990 Marleasing C 106-89, 30.4.1998, Thibault C-136/95, 17.4.1997, ΔΕΗ κατά Εβρενοπούλου C 147-95 13.7.2000, Centrosteel C-456/98, 29.11.2001, Griesmar C 366/99, παράβ. επίσης ΣτΕ
Ολομ. 1917-1929/1998 και ΣτΕ 2435/1997, 1379/1998 βλ. ακόμη και ΑΕΔ 3/2001]. Πρβλ. επίσης ΣΕ 1,2/2006, 120/2007,607/2007.
11. Επειδή, ειδικότερα, από την προπαρατεθείσα διάταξη του άρθρου 7 παρ. 1 του ν. δ/τος 1032/1971, όπως ισχύει, ερμηνευόμενη ενόψει των αρχών της ισότητας, της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών αλλά και της εναρμονίσεως μεταξύ της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών εκάστου των φύλων, συνάγονται τα ακόλουθα: α) η δικαιούμενη άδεια ανατροφής τέκνου για τον σύζυγο πατέρα στρατιωτικό αρχίζει από τον τοκετό και διαρκεί επί διάστημα τόσων μηνών, όσοι απαιτούνται για να συμπληρωθεί χρόνος 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα της κυήσεως του τέκνου, ώστε να είναι ακριβώς ίση με την άδεια που δικαιούται η μητέρα στρατιωτικός από τον τοκετό και μετά (περίπου εννέα μήνες από του τοκετού κατά το συνήθως συμβαίνον), β) την άδεια τοκετού - ανατροφής τέκνου δικαιούται κατ' αρχήν η μητέρα, εφόσον είναι στρατιωτικός, συνεπώς ο πατέρας στρατιωτικός δικαιούται την ίδια άδεια είτε αα) εάν η σύζυγος του δεν είναι στρατιωτικός και παράλληλα αυτή δεν δικαιούται ίσης τουλάχιστον αδείας ανατροφής, κατ' εφαρμογή άλλων ειδικών διατάξεων, είτε ββ) εάν η σύζυγος του είναι στρατιωτικός και σε συμφωνία μετ' αυτού, παραιτηθεί του δικού της δικαιώματος ανατροφής τέκνου, γ) η σχετική αίτηση για την χορήγηση της αδείας αυτής πρέπει να υποβληθεί από τον δικαιούχο πατέρα πριν τον τοκετό, ή και μετά από αυτόν, αλλά το βραδύτερο πριν από τη συμπλήρωση 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα της κυήσεως του τέκνου, δ) ότι η άδεια αυτή δεν επιτρέπεται να διαρκέσει σε καμιά περίmωση πέραν των 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα της κυήσεως τουτέκνου, και ε) ότι το δικαίωμα για την απόληψη της προαναφερθείσας αδείας είναι αυτοτελές για κάθε τέκνο, είναι επομένως δυνατή η διαδOXΙκt) χορήγηση, στον δικαιούχοπατέρα της εν λόγω αδείας, δηλαδή η χορήγηση, μετά την λήξη της αδείας για την ανατροφή του πρώτου τέκνου, νέας αδείας για την ανατροφή του δευτέρου τέκνου του, εφόσον συντρέχουν βεβαίως και οι λοιπές ανωτέρω προϋποθέσεις (εμπρόθεσμη υποβολή της αίτησης, κλπ).
 
­
12. Επειδή, εν προκειμένω, ο αιτών Λοχαγός εζήτησε με την αίτησή του να  του χορηγηθεί η ειδική άδεια ανατροφής τέκνου μετ' αποδοχών, για την ανατροφή καθενός εκ των δευτέρου και τρίτου τέκνου του (που γεννήθηκαν την 15.2.05 και 4.7.06 και που ως εκ τούτου υπολογίζεται (κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης) ότι η συμπλήρωση του 40υ μήνα της κυήσεως έλαβε χώρα την 15.9.2004 και την 4.2.2006 αντίστοιχα), σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τις μητέρες αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων και κατ' εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, προβάλλοντας ότι η σύζυγος του είναι ελεύθερη επαγγελματίας και δεν δικαιούται ειδικής αδείας ανατροφής τέκνου ούτε κατ' εφαρμογή των ειδικών διατάξεων περί μητέρων στρατιωτικών υπαλλήλων ούτε κατ' εφαρμογή άλλης ειδικής διατάξεως. Το αίτημά του αυτό απερρίφθη με την προσβαλλόμενη απόφαση του διευθυντή του 10υ ΕΓ του Γ.Ε.Σ. με την αιτιολογία ότι «δεν προβλέπεταιτέτοια άδεια σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις στις ένοπλες δυνάμεις».                 '

13. Επειδή, καθόσον αφορά το αίτημα χορηγήσεως της ειδικής άδειας ανατροφής τέκνου μετ' αποδοχών για την ανατροφή του δευτέρου τέκνου του αιτούντος, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τις μητέρες αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων και κατ' εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, το αίτημα τούτο υπεβλήθη την 11.8.2006, ήτοι πολλούς μήνες (περίπου 11) μετά την συμπλήρωση 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα κυήσεως του

τέκνου τούτου (15.9.2004 κατά τα ανωτέρω), επομένως νομίμως απερρίφθη με την προσβαλλόμενη με την αιτιολογία που προαναφέρθηκε (πρβλ. και ΣΕ 120/2007 σκ. 14), δεδομένου ότι ο νόμος δεν παρέχει στις μητέρες στρατιωτικούς υπαλλήλους το δικαίωμα λήψεως αδείας ανατροφής τέκνου σε χρόνο μεταγενέστερο από τη συμπλήρωση 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα κυήσεως, επομένως ούτε και στους πατέρες παρέχεται τέτοιο δικαίωμα, κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας, όπως γίνεται ερμηνευτικώς δεκτό σε προηγούμενη σκέψη.
 
­
14. Επειδή, το Π.δ. 18/1989 "Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας" (Α' 8) ορίζει στο άρθρο 32 τα εξής: "1. Η δίκη καταργείται αν μετά την άσκηση του ενδίκου μέσου η προσβαλλόμενη πράξη . . . ανακλήθηκε, ακυρώθηκε ή εξαφανίσθηκε. 2. Καταργείται ομοίως η δίκη αν μετά την άσκηση της αίτησης ακυρώσεως και έως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης η προσβαλλόμενη πράξη έπαυσε για οποιοδήποτε λόγο να ισχύει, εκτός αν ο αιτών επικαλείται ιδιαίτερο έwομο συμφέρον που δικαιολογεί τη συνέχιση της δίκης. . . ".
 
'-­
15. Επειδή, πέραν των περιπτώσεων της καταργήσεως της δίκης λόγω της εξ υπαρχής ακυρώσεως ή ανακλήσεως της προσβληθείσης με αίτηση ακυρώσεως διοικητικής πράξεως, σης οποίες αναφέρεται η παράγραφος 1 του παρατεθέντος ανωτέρω άρθρου 32 του Π.Δ. 18/1989, κατάργηση της ακυρωτικής δίκης προβλέπεται επίσης, με τη διάταξη της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου, και σε κάθε άλλη περίmωση κατά την οποία έπαυσε, μέχρι του χρόνου της εκδικάσεως, να ισχύει, για οποιοδήποτε λόγο, η προσβαλλομένη διοικητική πράξη. Εισάγεται έτσι ο κανόνας ότι δεν επιτρέπεται, κατ' αρχήν, η ακύρωση πράξεως η οποίq δεν ισχύει κατά το χρόνο εκδικάσεως της σχετικής αιτήσεως ακυρώσεως. Κατ' εξαίρεση συγχωρείται η συνέχιση της δίκης, όταν ο αιτών επικαλείται και αποδεικνύει ιδιαίτερο προς τούτο έwομο συμφέρον, προκειμένου να αποτραπούν δυσμενείς για το μέλλον διοικητικής φύσεως συνέπειες από την εφαρμογή της προσβληθείσης διοικητικής πράξης, οι οποίες δε μπορούν να αρθούν παρά μόνο με την έκδοση ακυρωτικής απόφασης (ΣτΕ 12/2005). Ο κανόνας αυτός είναι συμβατός τόσο με το Σύνταγμα (βλ. ΣτΕ 410/2004, 2554/2000, 2599/1998, 4746/1996, 2517/1993, 4237/1990, 397/1986 Ολομ. κ.α.), όσο και με τις διατάξεις της κυρωθείσης με το ν.δ. 53/1974 (ΑΙ 256) Συμβάσεως της Ρώμης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (βλ. ΣτΕ 4746/1996).

16. Επειδή, καθόσον αφορά το αίτημα χορηγήσεως της ειδικής άδειας ανατροφής τέκνου μετ' αποδοχών για την ανατροφή του τρίτου τέκνου του αιτούντος, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τις μητέρες αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων και κατ' εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των ανδρΦν και των γυναικών, το αίτημα τούτο υπεβλήθη την 11.8.2006, ήτοι μετά τον τοκετό και εντός της νομίμου προθεσμίας των 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα της κυήσεως (4.2.2006). Ενόψει όμως του ότι ο χρόνος της δικαιούμενης αδείας έληξε την 4.4.2007, κατά την οποία συμπληρώθηκε ο χρόνος 14 μηνών από τη συμπλήρωση του 40υ μήνα της κυήσεως του τρίτου τέκνου, ήτοι μετά μεν την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως (19.3.07), πριν όμως από την ορισθείσα πρώτη συζήτηση της αιτήσεως αυτής (8.11.07), ώστε να μην είναι δυνατό πλέον να χορηγηθεί στον αιτούντα η άδεια αυτή από τη Διοίκηση, λόγω παρόδου του χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο την εδικαιούτο, η παρούσα δίκη θα έπρεπε να κηρυχθεί καταργημένη ελλείψει αντικειμένου, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 32 παρ. 2 του π.δ/τος 18/1989 που προαναφέρθηκε. Ο αιτών όμως με το από 13.11.2007 υπόμνημά του που κατέθεσε

, γ.-,-~,._.,.................... '"
εμπροθέσμως, εντός της προθεσμίας που του παρασχέθηκε από την προεδρεύουσα κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο προβάλλει ιδιαίτερο έwομο συμφέρον για τη συνέχιση της δίκης και τη διατήρηση του αντικειμένου της, το οποίο συνίσταται στο ότι ο αιτών έχει ειδικό συμφέρον λήψης της γονικής άδειας, δεδομένου ότι το υπό ανατροφή τρίτο τέκνο του (που γεwήθηκε την 4.7.2006) έχει ηλικία μόλις 16 μηνών. Ενόψει τούτου, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο αιτών έχει ιδιαίτερο έwομο συμφέρον να συνεχισθεί η δίκη, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του π.δ/τος 18/1989.
17. Επειδή, υπό τα δεδομένα που εκτέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις, η εκδηλωθείσα με την προσβαλλόμενη πράξη απόρριψη του αιτήματος του ήδη αιτούντος για τη χορήγηση σε αυτόν εwεάμηνης άδειας με αποδοχές για την ανατροφή του γεwηθέντος την 4.7.2006 τρίτου τέκνου του, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τις μητέρες αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων και κατ' εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, δεν είναι νόμιμη. Επομένως, για το λόγο αυτό, βάσιμα προβαλλόμενο με την κρινόμενη αίτηση, πρέπει αυτή να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που με αυτή απορρίφθηκε το ανωτέρω αίτημα, και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση, για την ενέργεια των νομίμων.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την αίτηση.
         Ακυρώνει την Φ. 446/.............. απόφαση του Διευθυντή τ6υ 10υ Επιτελικού Γραφείουτου Γενικού Επιτελείου Στρατού, με την οποία απορρίπτεται το υποβληθέν αίτημα του περί χορηγήσεως σε αυτόν άδεια ανατροφής τέκνου 9 μηνών για το τρίτο τέκνο του, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 42 του π. δ/τος 130/84 και το άρθρο 7 του ν.δ. 1032Π1 για τις γυναίκες στρατιωτικούς, σύμφωνα με το aKEmIK9.
Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση, σύμφωνα με το σκεπτικό.
Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου και
Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος αιτούσας, η οποία ανέρχεται σε διακόσια εξήντα τέσσερα (264) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Ιανουαρίου 2008 και δημοσιεύθηκε στην ίδια πόλη στις 23 Ιανουαρίου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.
               τ.γ.

Πρόσφατα άρθρα