Τό ΣτΕ, στήν  μέ ἀριθ. 1087/2017 ἀπόφασή του ἐναντίον  τῶν πολυτέκνων γιά τη φορολογία τους, πλήν τῶν μειοψηφούντων δέν φαίνεται νά ἔχει  ἐπαφή μέ τήν ἑλληνική πραγματικότητα καί τό ἠθικό αἰσθητήριο τοῦ μέσου Ἕλληνος,   συγκρίνοντας  πράγματα πού δέν συγκρίνονται.

 Τό θέμα πού τέθηκε στό ΣτΕ ἦταν τοῦτο τό ἁπλό:  

• Εἶναι σύμφωνο μέ το Σύνταγμα, τό νά φορολογεῖται τό ἴδιο μιά πολύτεκνη οἰκογένεια, μέ μία μή πολύτεκνη, ἀπό απόψεως φοροαπαλλαγῶν;
• Πιό συγκεκριμένα:  Εἶναι σύμφωνο μέ τήν ἀναλογική ἰσότητα ὡς πρός τήν φοροδοτικἠ ἱκανότητα τῶν πολιτῶν, τό νά μή διαβαθμίζεται ἡ φοροαπαλλαγή στόν φόρο εἰσοδήματος, ἀναλόγως πρός τόν ἀριθμό τῶν τέκνων ἑκάστου φορολογουμένου ἤ ἑκάστου ἀνδρογύνου φορολογουμένων, καί δή νά μηδενίζεται κάθε τέτοια διαφοροποίηση μέ κατάργηση τῆς (ὑπαρχούσης μάλιστα) φοροαπαλλαγῆς;
• Καί περαιτέρω: εἶναι ἐπιτρεπτό στόν νομοθέτη,  νά ἀντικαθίσταται ἡ γενική  φοροαπαλλαγή τῶν πολυτέκνων οἰκογενειῶν ἀναλόγως τοῦ ἀριθμοῦ τῶν τέκνων , μέ ἐπιδόματα ἐπιλεκτικῶς ἀπονεμόμενα σέ ὁρισμένες μόνον κατηγορίες αὐτῶν;
• Καί δή χωρίς σχετική μελέτη γιά τήν προκύπτουσα σχετική οίκονομική ἐπιβάρυνση πολυτέκνων οἰκογενειῶν,  κατά συγκεκριμένες κατηγορίες αὐτῶν,  που ἐνδέχεται νά θέση σέ κίνδυνο τήν διαβίωσή τους ὡς πρός τά στοιχειώδη;  
• Ἀπό τήν ἐξαφάνιση ἤ μείωση στίς στοιχειωδῶς ἀναγκαῖες φοροαπαλλαγές τῶν πολυτέκνων θά ἐξυπηρετηθῆ τό δημόσιο χρέος;   

Ὕστερα, μετά ἀπό τό ΟΧΙ στό Δημοψήφισμα τῆς 5ης Ιουλίου 2015,  ἡ  ἀναγωγή σέ Μνημόνια προς δικαιολόγηση οἰουδήποτε μέτρου, περιοριστικοῦ στοιχειωδῶν δικαιωμάτων, εἴτε θεσμοθετουμένου εἴτε ἐφαρμοζομένου ἐφ'  ἑξῆς, εἶναι νομικῶς καί  συνταγματικῶς ἀπαράδεκτη. (Ἄλλο τό ὅτι δύναται νά γίνῃ λόγος γιά μνημόνια σέ ὅ,τι δέν κάλυπτε τό δημοψήφισμα, ὅπως δημοσιονομικές περικοπές σέ κρατικές δαπάνες, σέ ἀμοιβές ὑψηλόμισθων κ.ο.κ.). 

Λογικές ἀκροβασίες βλέπει κανείς στό κείμενο ἀνάγλυφα.Τό ΣτΕ  ἔγραψε ὄχι σχετικές μέ τό κύριο θέμα σκέψεις καί συγκρίσεις, ὡς πρός τά τιθέμενα νομικῶς θέματα. Δέν ἔκανε ἕνα ἁπλό   λάθος …  ἀλλά   τό χειρότερο, ἀποδέχεται τήν καθοδήγηση τῶν Δικαστῶν ἀπό «νομοθετικά» κείμενα πού δέν προέρχονται ἀπό τόν Ἕλληνα νομοθέτη (Μνημόνια ἐπιβαλόμενα ἕξωθεν) καί ἐπηρεάζει ἔμμεσα καί τή στάση  τῶν κατωτέρων Δικαστηρίων. (Στο κείμενο πού μέχρι στιγμῆς δημοσιεύθηκε  δέν περιέχεται ἡ γνώμη τῆς μειοψηφίας).

Ὑπάρχει ὅμως συνεπής στάση τῶν δικαστῶν μεταξύ τῆς συνειδήσεώς τους καί τῆς ὑποθέσεως πού καλοῦνται νά ἐξετάσουν;   Κατ΄ ἀρχήν τό   ΣτΕ στό παρελθόν ἐπεσήμανε τίς συνέπειες τοῦ δημογραφικού καί ἐξῆρε τήν ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας  γιά τήν στήριξη τῶν Πολυτέκνων.

Διαβάστε γιά παράδειγμα:

• Τι διακήρυξαν γιά τά ὅρια τῆς φτώχειας οἱ  κ.κ. Δικαστές μέ τίς  Ἑνώσεις τους, και βγάλτε συμπέρασμα  ἄν συμβαδίζουν τά λόγια μέ τά «έργα» του ΣτΕ: Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων: Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών έχει ξεπεράσει τα όρια της αυτοθυσίας προς τον σκοπό της οικονομικής διάσωσης της χώρας
• Επίσης το ΣτΕ για τις απεργίες των Καθηγητών έκρινε ότι  οι μαθητές υφίστανται μεγάλο «ψυχικό στρές» και πρέπει να ακυρωθεί η απεργία των εκπ/κών εν όψει πανελληνίων εξετάσεων και να επιταχθούν.  Έχει δίκαιο και ορθή είναι η ευαισθησία του. Ποιος δικαστής όμως θα μας απαντήσει : πόσο σκληρότερο  ψυχικό στρές τα τέκνα πολυτέκνων  υφίστανται κάθε μέρα επί 6 χρόνια από την συνεχή  οικονομική -κοινωνική -εργασιακή  κλπ ακαταστασία των γονιών τους ;

Μήπως  τό Δημογραφικό, ὁ ἔσχατος κίνδυνος καταστροφῆς τῆς Χώρας,  εἶναι σενάριο συνομωσιολογίας ;  Ὄχι!   ἐπεσήμαναν τίς τραγικές συνέπειες τοῦ δημογραφικού, μεταξύ άλλων  :

• ἡ ΕΛΣΤΑΤ,
• ἡ μοναδική στά χρονικά Διακομματική Ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς τοῦ 1993
• ἡ  Ὁλομέλεια  των Δικηγορικών Συλλόγων στις 4.2.2017
• Ὁ ΠτΔ  κατά τόν ἐτήσιο ἑορτασμό τῶν Πολυτέκνων
• Αὐτοί δέν γνωρίζουν ;

 Το συμπέρασμα είναι ότι χωρίς ἠθικό ἀνάστημα  καί διάθεση θυσίας, πού τά παίρνει κάποιος ἀπό τήν πίστη στό Θεό,  ἡ κατά συνείδησιν  κρίσις   μπλοκάρεται ἀπό τήν περίπλοκη θέση τῶν ζητημάτων σέ συνθῆκες δυναμικῆς ὁμάδος. Καί δέν ἀτονεῖ ἡ συνείδησις, ὑπάρχει… ἡ καρδιά διαμαρτύρεται, ἀλλά κομπλάρει ἡ διατύπωσις λογικῶς πειστικῶν ἀντιρρήσεων πρός τήν ὁμάδα, πέφτει τό σθένος.   Καί ὕστερα ἀπό τήν ὑφαρπαγεῖσα ψῆφο ("του"), αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος κολοβωμένος...

Περιμένουμε ἀπό τη Δικαιοσύνη νά ἐπανορθώση τό λάθος της . Ἐλπίζουμε ὅτι ἡ ἀπαίτησή μας αὐτή δέν συνιστᾶ ἀφέλεια … διότι πάντα ὑπάρχουν εὐσυνείδητοι Δικαστές τοῦ καθήκοντος καί τῆς εὐθύνης.

 Ολόκληρη η απόφαση

Γ.Κ. ΝΟΜΙΚΟΣ