Ενημέρωση

ΑΝΩΤΑΤΗ  ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ  ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς

Το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών

Ακαδημίας 60, Τ.Κ. 106 76 Αθήνα

ΘΕΜΑ: Δικαστικές ελαφρύνσεις των πολυτέκνων

ΣΧΕΤ. α. Το άρθρο 7 του Ν. 1910/1944

β.  Άρθρο 166 του Κώδικα Δικηγόρων

            Για το προκείμενο θέμα, σάς γνωρίζουμε τα παρακάτω:

1 α.      Ο νόμος 1910/1944 (ΦΕΚ 229/Α/3-10-1944), που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 303/30-3-1946 απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, στην ισχύουσα παρ. 1 του άρθρου 7 αναφέρει ρητά:

Άρθρον έβδομον

«Τα έξοδα και τέλη πάσης διαδικασίας ενώπιον Δικαστηρίων ως και τα τέλη εκτελέσεως ως επίσης και αι κατά τον κώδικα περί δικηγόρων καταβλητέαι ή καταψηφιστέαι αμοιβαί, τα τέλη και δικαιώματα του επί της εκτελέσεως Συμβολαιογράφου ως και τα του Δικαστικού κλητήρος τέλη και δικαιώματα δια πάσαν σχετικήν προς τας δίκας ταύτας ή την εκτέλεσιν ενέργειαν τούτου μειούνται εις το ήμισυ του κατά τας κειμένας διατάξεις καθοριζομένου ποσού εφ’ όσον ταύτα είναι καταβλητέα παρά πολυτέκνων. Πάσαι αι ευεργετικαί διατάξεις περί δικαστικών διευκολύνσεων ή απαλλαγών ισχύουσαι δι΄οιανδήποτε άλλην κατηγορίαν πολιτών, ισχύουσι και δια τους ομολογουμένως μη ευπόρους πολυτέκνους.»

2 α.      Η Ολομέλεια του ΣτΕ, με σειρά αποφάσεών του, έχει αποφανθεί πως:

«Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων, αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας».

(Δ.Ε. Αθηνών: 2762/1998, 2764/1998, 2767/1998, 2160/1989, 2161/1989 κ.α.).

(Σ.τ.Ε.: 2216/1975, 4062/1990, 4069/1990, 4070/1990, 2773/1991, 2781/1991, κ.ά.).

β.         Τα Διοικητικά Εφετεία της χώρας μας, ερμηνεύοντας τις διατάξεις του ανωτέρω Ν. 1910/1944 σε σχετικές αποφάσεις τους αναφέρουν:

«Οι διατάξεις του Ν. 1910/1944, θεσπισθείσες για την προστασία των πολυτέκνων οικογενειών, υπερισχύουν των γενικών διατάξεων και η παρεχομένη          όλως ειδική προστασία στους πολυτέκνους δεν συνδέεται πλέον μόνον προς ικανοποίηση ατομικού συμφέροντος, αλλά κυρίως στην εξυπηρέτηση γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, ενόψει και της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος με βάση την οποία οι πολύτεκνες οικογένειες δικαιούνται της ειδικής φροντίδας από το κράτος (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών 482/1984, 1059/1986, 382/1988, 480/1996 κ.ά.)

γ.         Ο Αντεισ. του Α.Π. Ανδρ. Τούσης, στην υπ’ αριθμ. 17/21-3-1959 Γνωμοδότησή του ειδικά για τη διάταξη του άρθρου 7 του Ν. 1910/1944, μεταξύ των άλλων, αναφέρει:

«Η διάταξις του άρθρου 7 του Ν. 1910/1944, περιέχει εξαιρετικόν δίκαιον, δημιουργεί δηλονότι ευμενή κατάστασιν (beneficium juris ή privilegium) υπέρ ορισμένης τάξεως προσώπων (των πολυτέκνων) κατά παρέκκλισιν από το γενικό δίκαιο […]

Εν τη υποκειμένη περιπτώσει, εν τη διατάξει του άρθρου 7 του Ν. 1910/1944 δεν περιέχεται, ούτε αντίθετον, ούτε καν ειδικόν δίκαιον διάφορον, ούτε του προϊσχύσαντος, ούτε του νυν ισχύοντος Κώδικος περί δικηγόρων, εν σχέσει προς το ύψος των δικηγορικών αμοιβών, αλλά προνόμιον υπέρ μιας τάξεως  (της των πολυτέκνων).

Συνεπής προς τας ανωτέρω σκέψεις, φρονώ ότι η διάταξις του άρθρου 7 του Ν. 1910/1944 δεν καταργήθη υπό του Ν. 3026/1954 «Περί του Κώδικος των δικηγόρων»»

δ.         Περαιτέρω, ο Αντεισ. του Α.Π. Γεώργιος Ζορμπάς στην υπ’ αριθμ. 6/8-8-2009 Γνωμοδότησή του, απαντώντας στη Γεν. Δ/νση Α, Δ/νση Δ3, Τμήμα Α7, του Υπουργείου Δικαιοσύνης, επί τεθέντος προς αυτόν ερωτήματος, αναφέρει, μεταξύ των άλλων:

«Η διάταξη αυτή (άρθρο 7 του Ν. 1910/1944), περιέχουσα ειδική νομοθετική πρόβλεψη, ως αναφερομένη στην καταβολή, εκ μέρους ορισμένης κατηγορίας πολιτών, μειωμένων αμοιβών εκ των καταβλητέων, συμφώνως προς τον Κώδικα περί δικηγόρων, τοιούτων, πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει και σήμερα εφαρμογή.

Σημειωτέον, ότι επί του αυτού θέματος της ισχύος της διατάξεως του άρθρου 7 του Ν. 1910/1944, εν όψει των νεωτέρων αυτού διατάξεων του ΝΔ 3026/1954, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έχει γνωμοδοτήσει σχετικώς, με την υπ’ αριθμ. 17/1959 Γνωμοδότηση (Νομ. Βήμα, 1959 σελ. 1278), προς την νομική συλλογιστική της οποίας δεν έχω λόγους να αποστώ».

3.         Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω , σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως καταργηθείσα η διάταξη του άρθρου 7 του Ν. 19140/1944, με το άρθρο 166 του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013) (ΦΕΚ 208/Α/27-9-2013) και παρακαλούμε όπως υπάρξει ενημέρωσή μας για τις ενέργειές σας.

        Για την ΑΣΠΕ

      Ο Πρόεδρος                          Ο Γεν. Γραμματέας                     Ο Διευθυντής

Βασίλειος Θεοτοκάτος      Εμμανουήλ  Χρυσόγελος            Χαράλαμπος Παύλος

• Προηγούμενο
• Επόμενο