Διαμαρτυρία της ΑΣΠΕ για τις άδειες των εκπαιδευτικών
Αθήνα 30/12/2024
Κύριο Κυριάκο Πιερρακάκη
Υπουργό Παιδείας
Κυρία Σοφία Ζαχαράκη
Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.
Θέμα: Παράνομη και καταχρηστική εφαρμογή Εθνικής και Ευρωπαϊκής νομοθεσίας στις άδειες εκπαιδευτικών του Υπουργείου Παιδείας
Αξιότιμοι Κυρία και Κύριε Υπουργέ,
Βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να διαμαρτυρούμε έντονα για την πρακτική των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, οι οποίες εφαρμόζουν λανθασμένα την κείμενη νομοθεσία για την γονική άδεια ανατροφής παιδιού, η οποία είναι διάρκειας τεσσάρων (4) μηνών, εξαναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς να τη λάβουν υποχρεωτικά στην αρχή του σχολικού έτος και να λάβουν ως άδεια άνευ αποδοχών όλους τους υπόλοιπους μήνες ως το επόμενο σχολικό έτος! Καταδικάζουν έτσι τους εκπαιδευτικούς είτε σε μη λήψη της άδειας, είτε σε οικονομική δυσχέρεια, κάτι που έχει ιδιαίτερα μεγάλη επίπτωση στις πολύτεκνες οικογένειες.
Παρακαλούμε για την άμεση παρέμβασή σας.
Αναλυτικά:
Με το άρ. 53 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 3528/2007) με τίτλο: “Διευκολύνσεις υπαλλήλων με οικογενειακές υποχρεώσεις”, προβλεπόταν αρχικώς η χορήγηση άδειας άνευ αποδοχών υποχρεωτικά στους δημοσίους υπαλλήλους, χωρίς γνώμη υπηρεσιακού συμβουλίου, εφόσον ο υπάλληλος την αιτούνταν για ανατροφή τέκνου ηλικίας έως 6 ετών, ενώ για τους υπαλλήλους με 3 τέκνα και άνω, 3 μήνες από την άδεια αυτή εχορηγούντο με πλήρεις αποδοχές. Κατ’ εφαρμογή αυτού του άρθρου, οι δημόσιοι υπάλληλοι (και εκπαιδευτικοί) διευκολύνονταν στην ανατροφή των τέκνων τους -εξ ου και ο τίτλος του άρθρου-, αφού, εφόσον επικαλούνταν ως λόγο την ανατροφή του τέκνου τους ηλικίας έως 6 ετών, η άδεια άνευ αποδοχών δινόταν υποχρεωτικά, χωρίς γνώμη υπηρεσιακού συμβουλίου, ενώ οι υπάλληλοι με 3 τέκνα και άνω εδικαιούντο τμήμα της άδειας αυτής (3 μήνες) με αποδοχές. Πέραν του περιορισμού της συνολικής διάρκειας της άδειας άνευ αποδοχών (η οποία, κατ΄ άρ. 51 παρ. 2 Υ.Κ., δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5 έτη), τη διάρκεια της άδειας ανατροφής του τέκνου καθόριζε ανέκαθεν ο ίδιος ο υπάλληλος, αφού αυτός γνωρίζει τις ανάγκες της οικογένειάς του και κρίνει πώς θα σταθμίσει την ανάγκη ανατροφής του τέκνου του με αυτήν της συντήρησης της οικογένειάς του (καθώς η άδεια άνευ αποδοχών επιφέρει και μείωση του οικογενειακού εισοδήματός του).
Με το άρ. 28 του Ν. 4808/2021 προβλέφθηκε ότι: “Κάθε εργαζόμενος γονέας […] έχει ατομικό και αμεταβίβαστο δικαίωμα γονικής άδειας για την ανατροφή του παιδιού, διάρκειας τεσσάρων (4) μηνών, την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει συνεχόμενα ή τμηματικά, μέχρι το παιδί να συμπληρώσει την ηλικία των οκτώ (8) ετών”. Κατ’ εφαρμογή του νόμου, που υιοθετήθηκε σε συμμόρφωση σχετικής Οδηγίας της ΕΕ, με σκοπό την ενίσχυση της οικογένειας, τροποποιήθηκε, με το άρ. 29 του Ν. 5043/2023 τροποποιήθηκε το άρ. 53 του ΥΚ, στο οποίο πλέον προβλέπεται ότι: “Η προβλεπόμενη από την παρ. 2 του άρθρου 51 άδεια άνευ αποδοχών χορηγείται αυτοτελώς σε κάθε φυσικό, θετό και ανάδοχο γονέα υποχρεωτικά, χωρίς γνώμη υπηρεσιακού συμβουλίου, όταν πρόκειται για ανατροφή τέκνου ηλικίας έως και οκτώ (8) ετών. Για τους υπαλλήλους που έχουν έως δύο (2) τέκνα και δικαιούνται την άδεια του πρώτου εδαφίου, η υπηρεσία που βαρύνεται με την υποχρέωση μισθοδοσίας του υπαλλήλου, υποχρεούται να καταβάλλει στον γονέα μηνιαίως, για κάθε τέκνο, ποσό ίσο με τον ελάχιστο νομοθετημένο μισθό, για τους δύο (2) πρώτους μήνες της άδειας […] Σε περίπτωση γέννησης τρίτου και περισσότερων τέκνων, για χρονικό διάστημα τριών (3) μηνών, η άδεια του πρώτου εδαφίου χορηγείται με πλήρεις αποδοχές. Η άδεια των προηγούμενων εδαφίων χορηγείται είτε συνεχόμενα είτε τμηματικά, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χορήγησή της για διάστημα μικρότερο του ενός (1) μηνός”.
Με τον τρόπο αυτό, θεσπίστηκε στην Ελλάδα για τους δημοσίους υπαλλήλους και εκπαιδευτικούς, πέραν της εννιάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου μετά από άδεια λοχείας, το μέτρο της τετράμηνης άδειας ανατροφής (για τέκνο έως 8 ετών πλέον), ως μέρος της άδειας άνευ αποδοχών (με τους 2 μήνες με αποδοχές). Επειδή, όμως, για τους δημοσίους υπαλλήλους με 3 τέκνα και άνω προβλεπόταν ήδη, όπως προαναφέρθηκε, η τρίμηνη άδεια ανατροφής μετ’ αποδοχών, η νέα τετράμηνη άδεια δεν ίσχυσε γι’ αυτούς και το μέτρο αυτό ωφέλησε -και ορθώς- τους υπαλλήλους που έχουν έως δύο τέκνα, για τους οποίους δεν προβλεπόταν χορήγηση άδειας μετ’ αποδοχών στην αιτούμενη άδεια ανατροφής τέκνου. Το συγκεκριμένο μέτρο υιοθετήθηκε σε συμμόρφωση σχετικής Οδηγίας της ΕΕ, με σκοπό την ενίσχυση της οικογένειας, ώστε ο εργαζόμενος να διευκολυνθεί στην ανατροφή των τέκνων του (όπως, άλλωστε, μαρτυρεί και ο τίτλος του άρ. 53 Υ.Κ.). Με τον τρόπο, όμως, που εφαρμόζει εδώ και δύο έτη τουλάχιστον το Υπουργείο Παιδείας τη συγκεκριμένη διάταξη, όχι μόνο δεν βοηθά αλλά πλήττει τους εκπαιδευτικούς και πολύ περισσότερο τους πολυτέκνους. Ειδικότερα:
Το Υπουργείο Παιδείας, με το έγγραφό του 23411/Ε3/1-3-2022, που απέστειλε στη Δ/νση Δ.Ε. Β΄ Αθήνας, ως απάντηση σχετικού ερωτήματος, υποστήριξε ότι “κατά τη γνώμη του Τμήματος” που συνέταξε το έγγραφο, τόσο η νέα 4μηνη άδεια όσο και η 3μηνη, θα πρέπει να δίνονται έως το τέλος του σχολικού έτους, αφενός γιατί ο Ν. 1566/1985, που αφορά τη δημόσια εκπαίδευση, προβλέπει ότι οι άδειες άνευ αποδοχών χορηγούνται έως τη λήξη του σχολικού έτους, αφετέρου γιατί η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 80/2016 αναφέρει ότι στις άδειες άνευ αποδοχών στους εκπαιδευτικούς, εφαρμόζεται ο Ν. 1566/1985. Μια τέτοια θεώρηση όμως, πέραν του ότι στηρίζεται σε καθόλα εσφαλμένη εφαρμογή του Ν. 1566/1985 και της επικαλούμενης γνωμοδότησης του ΝΣΚ, όχι μόνο ανατρέπει την μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πολιτική του Υπουργείου στο θέμα της χορήγησης της άδειας ανατροφής (ως μέρους της άδειας άνευ αποδοχών), αλλά καθιστά την άδεια αυτή ουσιαστικά άχρηστη για τους εκπαιδευτικούς, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο την ανατροφή των τέκνων τους, αφού πλέον, όταν οι εκπαιδευτικοί αιτούνται αδείας τριών μηνών μετ’ αποδοχών κατά την έναρξη του σχολικού έτους, πλέον η Διεύθυνση Εκπαίδευσης δεν τους τη χορηγεί, όπως έκανε στο παρελθόν, αλλά τους υποχρεώνει να λάβουν, χωρίς να το έχουν αιτηθεί οι ίδιοι, 9 μήνες επιπλέον άδεια άνευ αποδοχών, επειδή η αιτούμενη άδεια ανατροφής, κατά την άποψη του Υπουργείου, πρέπει να εκτείνεται έως τη λήξη του σχολικού έτους, ανεξαρτήτως εάν κάτι τέτοιο επιθυμεί ή όχι ο υπάλληλος!
Μάλιστα, σχετικά με την εφαρμογή της ως άνω πολιτικής που υπαγορεύεται από το Υπουργείο Παιδείας, στο εν λόγω έγγραφο αναφέρεται ότι: “Η οποιαδήποτε άποψη που εκφράζεται σε κάποιο έγγραφο ή εγκύκλιο ή email δεν δεσμεύει το αρμόδιο όργανο στην εκτέλεση των καθηκόντων του, αλλά, σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε απόφαση/πράξη της Διοίκησης (όπως είναι η οποιαδήποτε απόφαση χορήγησης ή μη άδειας από το αρμόδιο όργανο) θα πρέπει να είναι σε σε θέση να αιτιολογείται επαρκώς από αυτήν”. Αντί δηλ. να δίνεται μια ξεκάθαρη οδηγία εφαρμογής του νόμου, δίνεται μόνο μία “γνώμη του Τμήματος” και αφήνεται στη διακριτική αρμοδιότητα της εκάστοτε Διεύθυνσης Εκπαίδευσης να χορηγήσει την άδεια για το αιτούμενο διάστημα μόνο (των τριών μηνών) ή να προσθέσει αυθαίρετα άλλους 9 μήνες άνευ αποδοχών σε αυτήν, οδηγώντας έτσι την οικογένεια του πολυτέκνου εκπαιδευτικού όχι σε διευκόλυνση, όπως είναι ο σκοπός της άδειας, αλλά σε οικονομική αφαίμαξη! Οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης προφανώς προτιμούν να παρακάμψουν τη δυσκολία ανεύρεσης νέας αιτιολόγησης και επιλέγουν, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, να απορρίψουν την αίτηση του πολυτέκνου εκπαιδευτικού για άδεια 3 μηνών με αποδοχές, εάν αυτός δεν δεχτεί να μείνει στην πράξη άνεργος έως τη λήξη του σχολικού έτους!
Η παραπάνω τακτική δεν στρέφεται μόνο ευθέως κατά της οικογένειας, παραβιάζοντας έτσι τόσο το σκοπό της άδειας ανατροφής τέκνου, σύμφωνα με το άρ. 53 του Υπαλληλικού Κώδικα, όσο και το πνεύμα της σχετικής Οδηγίας της ΕΕ, βάσει της οποίας θεσπίστηκε η νέα άδεια άνευ αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά είναι αντίθετη και με τις διατάξεις του νόμου 1566/1985 και της γνωμοδότησης 80/2016 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που επικαλείται το εν λόγω έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, για τους εξής λόγους:
α) Ο μεν Ν. 1566/1985 δεν αναφέρει ότι χορηγείται υποχρεωτικά για 1 έτος η άδεια άνευ αποδοχών, όπως εσφαλμένα αναγράφεται στο εν λόγω έγγραφο, αλλά ότι αυτή “μπορεί να χορηγείται μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους”, πράγμα που σημαίνει ότι, εάν ο εκπαιδευτικός αιτηθεί άδειας διάρκειας ενός έτους, τότε αυτή θα του χορηγηθεί έως τη λήξη του σχολικού έτους (31/8). Η έννοια της ρύθμισης αυτής αναφέρεται, προφανώς, στο μέγιστο χρονικό διάστημα που μπορεί να έχει το αίτημα χορήγησης άδειας άνευ αποδοχών, το οποίο μπορεί να είναι μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους. Επομένως δεν χορηγείται η άδεια άνευ αποδοχών πέραν του σχολικού έτους, δηλ. για περισσότερα σχολικά έτη, αλλά θα πρέπει ο υπάλληλος, μετά τη λήξη του σχολικού έτους, να υποβάλει νέο αίτημα για το επόμενο έτος. Η ανωτέρω ρύθμιση φυσικά δεν ορίζει το ελάχιστο διάστημα της άδειας άνευ αποδοχών που μπορεί να αιτηθεί ο υπάλληλος, το οποίο, σε ό,τι αφορά την άδεια για ανατροφή τέκνου του άρ. 53 του ΥΚ, ορίζεται στο ίδιο το άρθρο, στο οποίο προβλέπεται ότι η άδεια δίνεται “είτε συνεχόμενα είτε τμηματικά, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χορήγησή της για διάστημα μικρότερο του ενός (1) μηνός” (άρ. 53 παρ. 1 εδ. 5 Υ.Κ.). Προβλέπεται δηλ. ελάχιστο διάστημα από το Νόμο, όχι μέγιστο, ενώ προβλέπεται και τμηματική χορήγηση. Στο έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας διαστρεβλώνεται η ρύθμιση του Νόμου, που ορίζει το δυνητικά μέγιστο διάστημα της αιτούμενης άδειας, θεωρώντας ότι ο εκπαιδευτικός που αιτείται άδειας τριών μηνών θα πρέπει υποχρεωτικά να την εξαντλήσει έως το τέλος του σχολικού έτους, ακόμα και εάν δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο! Είναι πραγματικά πρωτάκουστο και αντίθετο με κάθε έννοια εργασιακής ελευθερίας, ως απόρροια του συνταγματικού δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, να υποχρεώνεται υπάλληλος στη χορήγηση άδειας, κάτι που θίγει ιδιαίτερα τους πολυτέκνους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεν έχουν την πολυτέλεια να μείνουν υποχρεωτικά άνεργοι και να οδηγήσουν σε οικονομική αφαίμαξη την οικογένειά τους για 9 μήνες.
β) Η δε επικαλούμενη, στο ως άνω έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, γνωμοδότηση 80/2016 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αναφέρει ότι: “η διάταξη του άρθρου 16 περ. Ε΄ του ν. 1566/1985, που ρυθμίζει τη χορήγηση της άδειας άνευ αποδοχών σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για σοβαρούς λόγους […] δύναται να συγκαταλεγεί και η ανατροφή τέκνου […] αποτελεί ειδική διάταξη […] και συνεπώς κατισχύει των γενικών διατάξεων των άρθρων 51 παρ. 2 και 53 παρ. 1 του Υ.Κ. […] δεδομένου ότι οι εκπαιδευτικοί υπάλληλοι, ενόψει και της φύσης των καθηκόντων τους και του ημερησίου ωραρίου εργασίας τους, τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με τους δημοσίους υπαλλήλους […]. Συνεπώς, οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δικαιούνται άδειας άνευ αποδοχών, μεταξύ άλλων σοβαρών λόγων και για ανατροφή τέκνου […] η συνολική διάρκεια της οποίας πλέον δεν μπορεί να υπερβεί τα πέντε (5) σχολικά έτη, ήτοι συμπίπτει μεν ως προς την συνολική διάρκεια με την χορηγούμενη για την ίδια αιτία άδεια των πέντε ετών, που προβλέπεται συνδυαστικά από τις διατάξεις των άρθρων 51 παρ. 2 και 53 παρ. 1 του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007), με τη διαφορά όμως ότι στην πρώτη περίπτωση η άδεια, αφορώσα αποκλειστικά εκπαιδευτικούς, ευλόγως υπολογίζεται σε σχολικά έτη (1/9-31/8) και όχι σε ημερολογιακά, όπως συμβαίνει στη δεύτερη περίπτωση”.
Επομένως, η γνωμοδότηση του ΝΣΚ στην εφαρμογή του Ν. 1566/1985 για τους εκπαιδευτικούς, ως ειδικότερου νόμου για την εκπαίδευση, σε σχέση με τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα, αναφέρεται στην προσαρμογή της άδειας άνευ αποδοχών στους εκπαιδευτικούς και συγκεκριμένα στην εφαρμογή σχολικών ετών αντί ημερολογιακών, με συνέπεια τα μεν 5 έτη του Υ.Κ. (μέγιστη διάρκεια άδειας άνευ αποδοχών) να ισχύουν ως σχολικά έτη, το δε έτος να λογίζεται από 1/9 έως 31/8 και όχι ημερολογιακά (από 1/1 έως 31/12), όπως συμβαίνει στους υπολοίπους δημοσίους υπαλλήλους. Αυτή την επισήμανση του ΝΣΚ το Υπουργείο Παιδείας ερμηνεύει αυθαίρετα ως… υποχρεωτική διάρκεια της αιτούμενης άδειας έως την 31/8 (!!!), τη στιγμή που το ΝΣΚ δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα του ελαχίστου χρόνου της αιτούμενης άδειας, καθώς δεν ήταν αυτό το αντικείμενο της γνωμοδότησης!
Αξιότιμοι Υπουργοί,
απευθυνόμαστε σε σας, όχι για το νομικό σφάλμα της ερμηνείας που δίνεται στο έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, ούτε για το ότι μέχρι σήμερα, ενώ έχουν παρέλθει δύο έτη και πλέον από τη νέα ρύθμιση, δεν υπάρχει επίσημη οδηγία του Υπουργείου για τον τρόπο εφαρμογής της, ούτε για το πρωτοφανές γεγονός ότι, με την επίκληση μιας νομοθετικής ρύθμισης κατ’ εφαρμογή Οδηγίας της ΕΕ για την προστασία της οικογένειας, στερείται στην πράξη ο πολύτεκνος εκπαιδευτικός ένα μέτρο που έως τώρα υφίστατο και τον βοηθούσε (την ανατροφή του τέκνου του για 3 μήνες με αποδοχές), ούτε για το ότι ανατρέπεται η μέχρι τώρα εφαρμογή του νόμου με ένα απλό έγγραφο του Υπουργείου, το οποίο δεν δίνει σαφείς οδηγίες αλλά αφήνει έωλη την εφαρμογή του νόμου, ούτε για το ότι η πολιτική αυτή έχει οδηγήσει σε αντιφατικές αποφάσεις τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, καθώς άλλες (η συντριπτική πλειοψηφία) απαιτούν από τους εκπαιδευτικούς να μείνουν υποχρεωτικά άνεργοι έως τη λήξη του σχολικού έτους, μετά τη χορήγηση άδειας 3 μηνών με αποδοχές, και άλλες όμως χορηγούν την άδεια μόνο για το αιτούμενο χρονικό διάστημα των τριών μηνών, όπως γινόταν και στο παρελθόν.
Απευθυνόμαστε σε σας γιατί, λόγω της στρεβλής αυτής θεώρησης εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας, πάρα πολλά μέλη μας, πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί, έχουν περιέλθει σε δεινή θέση, εις βάρος της οικογένειάς τους, οδηγούμενοι είτε να μην κάνουν καθόλου αίτηση για τρίμηνη άδεια ανατροφής (καθώς οι Υπάλληλοι της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τους ενημερώνουν ότι θα πρέπει να εξαντλήσουν υποχρεωτικά την άδειά τους χωρίς αποδοχές, για το υπολειπόμενο διάστημα έως το τέλος του σχολικού έτους), είτε να κάνουν αίτηση για χορήγηση άδειας ανατροφής για χρονικό διάστημα τριών μηνών και αυτή να τους απορρίπτεται, με το σκεπτικό ότι δικαιούνται να αιτηθούν μόνο άδεια που να εκτείνεται έως το τέλος του σχολικού έτους, με τους μήνες πέραν του τριμήνου χωρίς αποδοχές, κάτι βεβαίως που δεν γινόταν στο παρελθόν. Περιήλθαν δηλ. οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί σε πολύ δυσχερέστερη θέση απ’ ό,τι στο παρελθόν, με την εφαρμογή ενός νόμου που θεσπίστηκε ακριβώς για μεγαλύτερη προστασία της οικογένειας και παρότι δεν άλλαξαν οι διατάξεις με τις οποίες τους χορηγείτο η τρίμηνη άδεια μετ’ αποδοχών!
Πλέον, ο εκπαιδευτικός που επιθυμεί τη χορήγηση άδειας ανατροφής τέκνου, ως μέρος της άδειας άνευ αποδοχών, εξαρτάται από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης στην οποία ανήκει (και αυτό είναι άλλο ένα παράδοξο της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί): εάν αυτή κατανοεί την ανάγκη στήριξης της οικογένειας και ανατροφής του τέκνου του, θα του χορηγήσει την άδεια, υποχρεούμενη όμως να αιτιολογήσει πλήρως τη χορήγηση με τρόπο που θα έρχεται σε αντίθεση με την οδηγία που περιέχεται στο προμνημονευθέν έγγραφο του Υπουργείου· εάν όμως η Διεύθυνση Εκπαίδευσης δεν επιθυμεί να περιπλέξει τα πράγματα, απλώς θα απορρίψει την αίτησή του για άδεια ανατροφής, με το σκεπτικό ότι αυτή δεν αφορά ολόκληρο το έτος…
Κύριε Υπουργέ Παιδείας,
ζητούμε το αυτονόητο: την εφαρμογή, με εγκύκλιο του Υπουργείου σας, του γράμματος (δηλ. της διάταξης του άρ. 53 παρ. 1 εδ. 6 του Υπαλληλικού Κώδικα που προβλέπει ότι “σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χορήγησή της για διάστημα μικρότερο του ενός (1) μηνός”, ορίζοντας απλώς την ελάχιστη διάρκεια της αιτούμενης άδειας) αλλά και του πνεύματος του νόμου (δηλ. της “διευκόλυνσης των υπαλλήλων με οικογενειακές υποχρεώσεις”, που είναι ο τίτλος και σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου), ώστε να χορηγείται στους εκπαιδευτικούς η αιτούμενη άδεια ανατροφής μετ’ αποδοχών, χωρίς αυτοί να υποχρεώνονται σε άδεια άνευ αποδοχών που δεν έχουν αιτηθεί.
Κυρία Υπουργέ Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας,
ζητούμε την παρέμβασή σας προς το Υπουργείο Παιδείας, αφού το δικό σας Υπουργείο νομοθέτησε τις γονικές άδειες κατ’ εφαρμογή Ευρωπαϊκής οδηγίας την οποία το Υπουργείο Παιδείας ακυρώνει στην πράξη και καταδικάζει τις πολύτεκνες οικογένειες σε οικονομικό μαρασμό με τον εξαναγκασμό τους σε άδεια άνευ αποδοχών ως το τέλος του εκπαιδευτικού έτους! Ο παραλογισμός αυτός, πρέπει, και με τη δική σας συμβολή, να σταματήσει άμεσα, καθώς δεν εφαρμόζει την μεταφορά της Ευρωπαϊκής Οδηγίας στην εθνική νομοθεσία που το Υπουργείο σας θέσπισε. Δηλαδή, εκτός των άλλων, υπάρχει και θέμα παραβίασης της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την εξισορρόπησης οικογενειακής και εργασιακής ζωής, η οποία οδηγεί σε σαφή βλαπτική εργασιακή μεταβολή τους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς της β’ βάθμιας εκπαίδευσης.
Αξιότιμοι Υπουργοί,
παρά την με αρ. πρωτ. 8/11-1-2022 επιστολή μας για το ίδιο θέμα προς το Υπουργείο Παιδείας και την τότε Υφυπουργό Δημογραφικής Πολιτικής & Οικογένειας, ουδεμία απάντηση λάβαμε. Το πρόβλημα έκτοτε μεγαλώνει και λαμβάνει σημαντικές διαστάσεις αρνητικής διάκρισης κατά των οικογενειών των πολυτέκνων, οπότε αναμένουμε την κατεπείγουσα παρέμβασή σας για την διευθέτησή του με Εγκύκλιό σας προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για την ορθή εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας.
Για την ΑΣΠΕ
Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Βασίλειος Θεοτοκάτος Δήμητρα-Ινές Αγγελή
