Τεύχος 9, Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2001
Πλανώνται πλάνην οικτράν….
Αρθρογράφος: Στέλιος Παπαθεμελής, Πρώην υπουργός, Βουλευτής
Επανέρχομαι σε μια πονεμένη ιστορία, την ακάθεκτη πλέον δημοσιογραφική γήρανσή μας. Και αλίμονο αν οι κάθε λογής αρμόδιοι μονολογήσουν το γνωστό "Έλα μωρέ", οι αυτοί περί των αυτών, τοις αυτοίς, τα αυτά"!
Το επιχείρημα ότι ανάλογα συμβαίνουν και εις την Εσπερίαν δεν είναι καθησυχαστικό. Πρώτον, διότι εκεί δεν έχουν κανένα από τα εδώ προβλήματα. Το δημογραφικό πρόβλημα των Γάλλων ή των Γερμανών δεν είναι και υπαρκτικό πρόβλημα της Γαλλίας ή της Γερμανίας. Αντιθέτως το ελληνικό δημογραφικό απειλεί σήμερα την υπόσταση του Έθνους. Η ανανέωση των γενεών προϋποθέτει 2,1 παιδιά ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας. Εμείς έχουμε κατέβει στο 1,2. Απλοελληνιστί, καταρρέουμε και δεν το πήραμε χαμπάρι. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι ετήσιες γεννήσεις είναι περίπου 100.000. Αλλά και οι θάνατοι είναι κάπου 100.000. Oι αριθμοί αυτοί είναι μόνοι τους απαγορευτικοί και έπρεπε να τρομάξουν τις ηγετικές ελίτ αυτής της χώρας. Η τραγικότητά τους αφηνιάζει αν αναλυθούν. Και ιδού η ανάλυση:
Σήμερα σημαντικό ποσοστό, που δεν το έχει προσδιορίσει ακόμη η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, κατά προσέγγιση όμως φαίνεται να είναι πέραν του 20%, αφορά γεννήσεις αλλοδαπών που ευρίσκονται ως (λαθρο) μετανάστες στην Ελλάδα. Μερικοί ενδεικτικοί αριθμοί είναι οι ακόλουθοι 9.700 γεννήσεις Ελληνοπαίδων και 4.300 αλλοδαπών. Στο μαιευτήριο "Αλεξάνδρα" εξάλλου γεννήθηκαν 1.452 Ελληνόπουλα και 2.261 παιδιά αλλοδαπών. Στα σχολεία η εικόνα είναι "ομιλούσα" και κραυγαλέα. Δείγμα το 36ο Δημοτικό Αθηνών στο λόφο του Στρέφη, στο οποίο ενεγράφησαν εφέτος 255 μαθητές εξ ων 148 αλλοδαποί, ενώ στα "πρωτάκια" του ίδιου σχολείου ενεγράφησαν 22, από τους οποίους οι 15 αλλοδαποί και μόνον οι 7 Έλληνες! Το πρόβλημα, τουλάχιστον αυτή την ώρα, δεν το προκαλούν οι πολλές γεννήσεις ξένων, αλλά οι ολοένα και λιγότερες γεννήσεις ημεδαπών, οι οποίες και απομειώνουν το ούτως ή άλλως υψηλού κινδύνου χαμηλό ποσοστό. Υπάρχει όμως και μια ακόμη αναγκαστική αφαίρεση, είναι αυτή των μουσουλμανοπαίδων της Θράκης. Και γι' αυτούς η ΕΣΥE δεν έχει ακριβείς αριθμούς αλλά, δεδομένης της πολυπαιδίας των Ελλήνων μουσουλμάνων, σίγουρα πρόκειται για σημαντικά μεγάλο αριθμό. Τι απομένει ως Γένος Ελλήνων; Φοβούμαι κάτω των 70.000 μόνον γεννήσεων. Εάν οι κάθε λογής αρμόδιοι φαντάζονται ότι σε δέκα δεκαπέντε χρόνια ο τότε ενεργός πληθυσμός θα τρέφει τον μη ενεργό, πλανώνται πλάνην οικτρά. Εάν εξίσου φαντάζονται ότι θα έχουν επαρκείς ενστόλους εγγυητές της ελευθερίας και της ακεραιότητς της πατρίδας αυτοεξαπατώνται. Ήδη η χώρα έχει σοβαρότατο έλλειμμα ανθρωπίνου δυναμικού, αν και έως αυτή την ώρα στρατεύονται Ελληνόπουλα της προ του 1980 περιόδου, τότε που οι ετήσιες γεννήσεις υπερέβαιναν τις 150.000. Μπορεί κανείς να υποθέσει όχι τα δυσαναπλήρωτα πλέον, αλλά τα αναπλήρωτα, τρομακτικά κενά με 70.000 γεννήσεις.
Η ιδέα πρέπει να προκαλέσει φρίκη και πανικό, μήπως αφυπνισθούμε και δράσουμε. Το μέγεθος του προβλήματος είναι πελώριο. Η πανταχόθεν προσέγγισή του, λόγω και των αθέατων όψεων που έχει, είναι καθαρώς επιφανειακή και αποκλειστικώς ρητορική. Και επειδή, κατά τη λαϊκή σοφία, "Όσα μένουν από την ώρα τα βρίσκει ο χρόνος", και οι χρόνοι πλέον ήδη έχουν "βρει" ανεκτέλεστα τα πολύ ουσιαστικά ομόφωνα πορίσματα της Διακομματικής Επιτροπής του 1992, είναι υπερεπείγον να ενεργοποιηθεί παραχρήμα, δηλαδή άνευ υπαιτίου βραδύτητος, τουλάχιστον η σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Oικογένειας, την οποία εισηγούνται τα πορίσματα με όλες τις εκεί προτεινόμενες αρμοδιότητες και την προβλεπόμενη αξιοκρατική σύνθεση.
Η συγκρότηση ενός οργάνου προορισμένου να είναι οι οιονεί επσιπεύδων δανειστής θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας συνειδητοποίησης του άνευ αναβολής πρακτέου. Θα το επεξεργάζεται και θα το υποδεικνύει αυτό το όργανο. Αλλιώς θα μας αξίζει η αποστροφή προς τους κοχλιούς του αισωπείου μύθου: "Των οικίων υμών εμπιπραμένων αυτοί άδετε"!