Σχολιάζοντας την επικαιρότητα (Τεύχος8)

Τεύχος 8, Ιούλιος – Σεπτέμβριος  2001

Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Αρθρογράφος: Νικόλαος Φωτόπουλος, Αντιπρόεδρος της ΑΣΠΕ

    Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας προσφυέστατα έχει χαρακτηρισεί «απασφαλισμένη χειροβομβίδα», λόγος εξαιρετικά σοβαρός, που μας κάνει να μη σταματήσουμε να ασχολούμεθα με αυτό. Τα δημογραφικά στοιχεία είναι πραγματικά άκρως εφιαλτικά και καταδεικνύουν περίτρανα την πληθυσμιακή μας κατάρρευση που μοιραία μας οδηγεί σε εθνική αυτοκτονία. Είναι περίεργο όμως πως ένα τόσο σοβαρό και μείζονος σημασίας ζήτημα, που έχει άμεση και πρωταρχική αξία για το μέλον αυτού του τόπου και τη διάσωση του πολιτισμού και της ιστορίας του, να έχει διαφύγει παντελώς από την προσοχή του Ανώτατου Πολιτειακού μας Άρχοντα, ο οποίος δεν έχει πάρει ακόμη επίσημη θέση, δεν έχει εκφράσει δημόσια τις ανησυχίες του, ούτε καν έχει διατυπώσει κάποιες ευχές και παραινέσεις για την επίλυσή του και την αναστροφή της καθοδικής του πορείας. Εμείς θα περιμένουμε, ευχόμενοι ολόψυχα ο εξοχότατος κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως πήρε εύστοχα ή άστοχα θέση για άλλα θέματα να πρωτοστατήσει μαζί με άλλες φωνές και για το ζήτημα αυτό προκειμένου να αφυπνισθεί η Ελληνική Πολιτεία και να ευαισθητοποιηθεί και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης, προκειμένου το δημογραφικό – (από το οποίο απορρέουν πολλά δεινά για τον τόπο μας, απότοκο των οποίων είναι και το ασφαλιστικό) – να γίνει ημερήσιο θέμα και στα Μ.Μ.Ε. Μόνο έτσι και με τη λήψη γενναίων και μακρόπνοων μέτρων μπορεί και πρέπει να αρχίσει η ανακοπή της δημογραφικής μας παρακμής και η βαθμιαία ανάκαμψη όλων των δημογραφικών δεικτών.

    Η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη λήψη δέσμης μέτρων, μεταξύ των οποίων ασφαλώς θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και μια γενναία επιδοματική πολιτική, όπως ακριβώς έχουν καθιερώσει και άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Ε.Ε. με τα ίδια δημογραφικά προβλήματα με την πατρίδα μας. Το πόσο αποδίδει μια επιδοματική πολιτική μπορεί να το διαπιστώσει κανείς στη Θράκη, όπου η Εκκλησία θέσπισε την οικονομική ενίσχυση των πολύτεκνων χριστιανικών οικογενειών. O αριθμός των επιχορηγούμενων οικογενειών το Σεπτέμβριο του 1999 ανερχόταν μόλις σε 100 περιπτώσεις, ενώ σήμερα έχει προσεγγίσει τις 500, με αποτέλεσμα ο αριθμός των οικογενειών που απέκτησαν τρίτο παιδί να παρουσιάζει σημαντική αύξηση σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα όπου βαίνει συνεχώς μειούμενος.

    Από τον ημερήσιο πολιτικό τύπο πληροφορηθήκαμε ότι «κτύπησε» πάλι η γνωστή μας Ευρωβουλευτής του ΠΑΣOΚ κ. Άννα Καραμάνου που μετά τις προτάσεις της για κατάργηση του άβατου του Αγίου Όρους, για την καθιέρωση της χειροτονίας των γυναικών και ζήτησε να μην χρησιμοποιείται ο όρος «ελληνισμός» γιατί κατά την άποψή της είναι «επιθετικός». Τι άλλο άραγε θα ακούσουμε στις μέρες μας, αφού και η αναφορά στη λέξη «πατρίδα» θεωρείται εθνικισμός; Με τον όρο ελληνισμός, θα πρέπει να ξέρει η εν λόγω κυρία, ότι ορίζουμε τον Ελληνικό πολιτισμό, εννοούμε το σύνολο των απανταχού της γης Ελλήνων, τη ρωμιοσύνη, το σύνολο των Ελλήνων ως φορέων ενός πολιτισμού. Πού λοιπόν βρίσκεται το μεμπτό και πού το επιθετικό με τη χρήση της λέξης; Θα πρέπει όχι μόνο να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο αλλά και να μάθουμε να νοιώθουμε ρίγη συγκινήσεως, όταν τον ακούμε, αναλογιζόμενοι, ότι κάποιοι θυσιάστηκαν με αυταπάρνηση, ανδρεία και ανιδιοτελή προσφορά για να μπορούμε σήμερα εμείς και η κ. Ευρωβουλευτής να μιλάμε για Ελλάδα, Έλληνες και φυσικά για Ελληνισμό.

    Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να σταματήσει με εισαγγελική παρέμβαση η προβολή του τηλεοπτικού προγράμματος «Big Brother», γιατί όχι μόνο δεν θα αποβεί ωφέλιμο, αλλά αντίθετα θα αποδειχθεί ότι εξευτελίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, εθίζει στην παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, επιβάλλει τη λογική της παρακολούθησης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, μετατρέπει την ηδονοβλεψία σε εθνικό σπορ και τους παθητικούς τηλεθεατές σε ηδονοθήρες, υπονομεύει το θεσμό της οικογένειας προβάλλοντας πρότυπα και εξιδανικεύοντας τρόπους ζωής, πρακτικές και συμπεριφορές ανώριμων ατόμων που θέλησαν αυτοπροαίρετα να αναδείξουν με τη συμμετοχή τους στο «τηλεπαιχνίδι» την κουφότητα και ασημαντότητά τους, αποτελεί παρακμιακό φαινόμενο και ακραίο παράδειγμα έκπτωσης του πολιτισμού, που κολακεύει τα πιο ταπεινά ένστικτα, αποβλακώνει και υποβιβάζει το ανθρώπινο ον και αποτελεί νέα μορφή αισχρού δουλεμπορίου με την εμπορευματοποίηση των απόκρυφων στιγμών της ζωής του.

    O στρατός μας μόλις προ ολίγων ετών αριθμούσε τους 200.000 στρατευμένους νέους. Σήμερα ο στρατός αυτός αριθμεί μόνο τους 80.000, ενώ ο αριθμός αυτός αναμένεται το 2014 να περιορισθεί στους 50.000-55.000 λόγω της παρατεινόμενης συρρίκνωσης του γηγενούς πληθυσμού. Το στοιχείο αυτό και μόνο θα έπρεπε να κάνει κάποιους που κοιμούνται μακαρίως να χάσουν τον ύπνο τους, για να μην μεταβληθούν ηθελημένα ή αθέλητα σε νεκροθάφτες του Έθνους. Η γενικευμένη στράτευση των γυναικών, ασφαλώς θα είναι αποσπασματική και εμβαλωματική λύση, αφού είναι βέβαιο ότι μια τέτοια προοπτική θα απομακρύνει τη γυναίκα ακόμη περισσότερο από την τεκνογονία με άμεση δυσμενή επίπτωση στο δείκτη γεννητικότητας.

    Ξεχάστηκε πάλι το δημογραφικό και οι πολύτεκνοι, αφού τα οικονομικά μέτρα που εξήγγειλε ο κ. πρωθυπουργός στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης δεν περιελάμβαναν, όπως αναμενόταν, παροχές για τη στήριξη της πολύτεκνης οικογένειας ούτε αναφέρθηκαν στην καταβολή του επιδόματος και της τιμητικής σύνταξης στις πολύτεκνες μητέρες, ανεξαρτήτως ύψους εισοδημάτων, μια και υπάρχει σχετική δεσμευτική για την Κυβέρνηση απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που την υποχρεώνει στην άμεση υλοποίησή της και επειδή διακηρύσσεται σε όλους τους τόνους ότι οι αποφάσεις των Δικαστηρίων θα πρέπει να γίνονται σεβαστές και να εφαρμόζονται. Δυστυχώς η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει το δημογραφικό πρόβλημα αποσπασματικά και με “ασπιρίνες”, όπως έγινε όλα τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η πατρίδα μας συνεχώς να φθίνει και να γηράσκει. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η έλευση ενός παιδιού στον κόσμο στοιχίζει σήμερα τουλάχιστον 1-2 εκατομμύρια δραχμές, γεγονός που αποθαρρύνει πολλά νέα ζευγάρια στην απόκτηση παιδιών, επειδή πραγματικά δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα υψηλά έξοδα τοκετού, αγοράς βρεφικού εξοπλισμού και αναλογίζονται όλες τις άλλες οικονομικές δυσκολίες που έχουν να αντιμετωπίσουν στην πορεία για τη σωστή και ολοκληρωμένη ανατροφή τους. Με αυτή όμως την αναποτελεσματική και αποσπασματική δημογραφική πολιτική είναι βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια θα είμαστε άξιοι της τύχης μας και θα θρηνούμε, πληρώνοντας ακριβό τίμημα, όταν θα είμαστε κυριολεκτικά ξένοι στον τόπο μας, και θα έχουν συσσωρευτεί σε βάρος του Ελληνισμού χιλιάδες προβλήματα.