Αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρ. 39 του N. 2459/97 για τα όρια εισοδήματος (Τεύχος2)

Το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την υπ’ αριθ. 5565/1999 απόφασή του που δημοσιεύθηκε την 10 Δεκεμβρίου 1999 έκρινε την έφεση που είχε ασκήσει ο ΟΓΑ κατά της υπ’ αριθ. 59/99 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου, με την οποία είχε δικαιωθεί πολύτεκνη μητέρα και είχε κριθεί αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 39 του Ν. 2459/1997 περί του ορίου εισοδήματος κ.λπ. και την απέρριψε παμψηφεί.

Έτσι κρίνεται πλέον δικαστικά και τελεσίδικα ως αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 39 και ανοίγει ο δρόμος για την δια νόμου άμεση κατάργηση αυτού και των ορίων εισοδήματος που ορίζει.

Το Δικαστήριο που έκρινε την υπόθεση αυτή αποτελείτο από τους: Ιωάννη Κοκκίνη Πρόεδρο Διοικητικών Δικαστηρίων, Ισιδώρα Παπαφράγκου που ήταν και η εισηγήτρια και Ιωάννη Ζόμπολα Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων. Δικηγόρος της περί ης η προσφυγή πολύτεκνης γυναικός παρέστη ο κ. Βασίλειος Θεοτοκάτος πρόεδρος της ΑΣΠΕ του δε ΟΓΑ η δικαστική αντιπρόσωπος του ΝΣΚ Νικολέτα Παπαρούνη.

Το δικαστήριο στο σκεπτικό του, μεταξύ άλλων, δέχθηκε και τα ακόλουθα:

Επειδή, με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος, κατά την οποία οι πολύτεκνε οικογένειες δικαιούνται της ειδικής φροντίδας του Κράτους, γίνεται κατ’ αρχήν υπόδειξη προς τον κοινό νομοθέτη για λήψη των κατάλληλων μέτρων κοινωνικής προστασίας προς ορισμένες κατηγορίες και ειδικότερα προς τις πολύτεκνες οικογένειες. Στα πλαίσια της προστασίας αυτής, ο κοινός νομοθέτης, όχι μόνο να πάρει μέτρα εναντίον αυτών δεν μπορεί (ΣτΕ 1773/1974/ 1985), αλλ’ ούτε να υποβαθμίσει ή περιορίσει ήδη υπάρχοντα χωρίς αποχρώντες λόγους, που τέτοιοι δεν μπορεί να είναι, σε καμία περίπτωση, μόνο λόγοι δημοσιονομικής φύσεως, αποβλέποντες στον περιορισμό των κρατικών δαπανών. Και αυτό, γιατί, το όλο σύστημα προστασίας της πολύτεκνης οικογένειας, υπαγορεύεται από λόγους γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, το οποίον δημιουργείται στην Ελλάδα, από τη μείωση του αριθμού των γεννήσεων και την απειλούμενη εντεύθεν, μείωση του πληθυσμού της χώρας (ΣτΕ 3675/1996, 2774/1991 κ.ά.).

Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 63 Πα.3 του ν. 1892/1990, φεκ 101 Α’, οριζόταν ότι: “Στη μητέρα που θεωρείται πολύτεκνη κατά το νόμο 1910/1944, όπως τροποποιήθηκε, καταβάλλεται μηνιαίο επίδομα ίσο προς ενάμισι ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη, όπως κάθε φορά ισχύει, πολλαπλασιαζόμενο επί τον αριθμό των άγαμων μέχρι ηλικίας 25 ετών παιδιών της, το οποίο όμως ουδέποτε δύναται να είναι κατώτερο του τετραπλασίου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη. Το επίδομα αυτό καταβάλλεται έως ότου παύσει να έχει άγαμα παιδιά ηλικίας μέχρι 25 ετών”. Τέλος στο άρθρο 39 παρ. 2 του ν. 2459/1997, φεκ 17 Α’, ορίζεται ότι: “Η παράγραφος 3 του άρθρου 63 του ν.1892/1990 τροποποιείται ως εξής: Στη μητέρα που θεωρείται πολύτεκνη κατά το ν. 1910/1944, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει μέχρι σήμερα, καταβάλλεται μηνιαίο επίδομα ίσο προς δέκα χιλιάδες (10.000) δραχμές για κάθε άγαμο τέκνο ηλικίας μέχρι είοσι τριών (23) ετών. Το συνολικό αυτό επίδομα δεν μπορεί να υπολείπεται μηνιαίως του ποσού των είκοσι τριών χιλιάδων (23.000) δραχμών. Το επίδομα καταβάλλεται στη μητέρα, εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσόν των οκτώ εκατομμυρίων (8.))).)))) δραχμών. Για κάθε παιδί πέραν του τετάρτου το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα προσαυξάνεται κατά πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) δραχμές”.

Επειδή, κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, η παρ. 2 του άρθρου 39 του ν.2459/1997, κατά το μέρος κατά το οποίο προς επίτευξη περιορισμού των κρατικών δαπανών (βλ. την 17/10/23.1.1997 έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνόδευσε την τροπολογία η οποία ψηφίσθηκε ως άρθρο 39 του ν. 2459/1997 θέτει περιορισμό εισοδηματικού χαρακτήρα, στο κεκτημένο κοινωνικό δικαίωμα της πολύτεκνης μητέρας προς απόληψη μηνιαίου επιδόματος, κατά τροποποίηση του μέχρι τότε ισχύοντος νομικού καθεστώτος, είναι ανίσχυρη, ως αντικείμενη στη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποία απαγορεύει την κατάργηση ή τον περιορισμό της παρεχόμενης στις πολύτεκνες οικογένειες ειδικής αρωγής της πολιτείας, για δημοσιονομικούς λόγους…..

Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη, ότι η διάταξη της π;ρ.2 του άρθρου 39 του ν. 2459/1997, κατά το μέρος, κατά το οποίο ορίζονται εισοδηματικού χαρακτήρα περιορισμοί, για τη χορήγης μηνιαίου επιδόματος στις πολύτεκνες μητέρες, είναι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη, ανίσχυρη, ως αντικειμένη στη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος, κρίνει, ότι μη νόμιμα διακόπηκε με την ως άνω πράξη του οικείου Προϊσταμένου η κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 63 παρ. 3 του ν. 1982/1990 χορήγηση επιδόματος πολύτεκνης μητέρας στην εφεσίβλητη, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη, όλων των αντιθέτων ισχυρισμών του εκκαλούντος Οργανισμού απορριπτομένων ως αβασίμων.