Δημογραφικός κίνδυνος θάνατος (Τεύχος1)
Δημογραφικός κίνδυνος θάνατος
Το επικινδυνότερο πρόβλημα του έθνους σήμερα είναι το δημογραφικό
Αρθρογράφος: Στέλιος Παπαθεμελής, πρώην Υπουργός, Βουλευτής
Και τι πρωθύστερον, βέβαια. Πολιτικοί και "ελίτ" βολεύονται μάλλον με τη σύγχυση και την ελαστικότητα των προτεραιοτήτων .
Πάντως, όσο και αν στρουθοκαμηλίζουμε, το επικινδυνότερο πρόβλημα του έθνους σήμερα είναι το δημογραφικό. Δηλαδή η ακάθεκτη γήρανση των Ελλήνων , η μη ανανέωση των γενεών .
Προπολεμικά, λιγότεροι, είχαμε 200.000 γεννήσεις ετησίως. Σήμερα, περισσότεροι, πέσαμε κάτω από τις 100.000. Και εξακολουθούμε να λιγοστεύουμε. Και να καταρρέουμε. Στο μεταξύ οι γείτονές μας ζούνε δημογραφικό παράδεισο. Κοντά στα 1930 εμείς είχαμε πληθυσμό 6.200.000 και οι Τούρκοι 13.600.000.
Μετά μία γενεά το 1960 εμείς ήμασταν μόλις 8.400.000 και οι Τούρκοι εκτινάσσονταν στους 31.100.000.
Μετά μίαν ακόμη γενεά εμείς γινόμασταν μόλις 10.200.000 αλλά οι Τούρκοι 62.000.000. Ανάλογη εκρηκτική γεννητικότητα έχει η Αλβανία των Τιράνων που από 1.250.000 το 1945 είναι τώρα πάνω από . 3.500.000, ενώ και οι τρεις μαζί Αλβανίες είναι άνω των 6.500.000 (δηλαδή Τέτοβο και Κόσσοβο). Δυστυχώς, κατά την έκφραση του Πολυβίου "ταχέως έλαθεν το κακόν αυξηθέν". Και ουδείς ανησυχεί, σοβαρά τουλάχιστον .
Οι γεννήσεις σήμερα είναι λιγότερες από τους θανάτους. Η αντικατάσταση των γενεών σταμάτησε να γίνεται. Τα σχολεία ερημώνονται, οι ένοπλες δυνάμεις αναστενάζουν .
Διανύουμε εποχή δεινής κρίσης θεσμών και αξιών ζωής. Η οικογένεια χειμάζεται Ο εξαμερικανισμός της ιδιωτικής ζωής των Ελλήνων με τα τηλεοπτικά πρότυπα που ενσταλάζει το ρεπερτόριο των ημεδαπών ΜΜΕ, ενδημεί επικίνδυνα. Διαχρονικές ελληνικές αρετές όπως π.χ. σεμνότητα, ολιγάρκεια, πίστη, ανδρεία, τιμή, φιλότιμο έχουν ολοένα και μικρότερη απήχηση στην κοινωνία, αρχής γενόμενης από τα ανερχόμενα μεσοστρωματα που χαρακτηρίζονται από σνομπισμό και κούφια έπαρση. Οι ειδήσεις μίλησαν τελευταία για τη μικρή Ιωάννα, ένα χαριτωμένο κοριτσάκι που γεννήθηκε στην Μπιανκαβίλλα, στις παρυφές της Αίτνας στη Σικελία. Το ρεκόρ της μικρούλας είναι το εξής: Η μητέρα της είναι 18 ετών, η γιαγιά της 35. Η προγιαγιά της 51. Η μάνα της προγιαγιάς της 69 και της τελευταίας αυτής η μάνα 88 ετών! Ζωή να έχουν όλες οι γιαγιάδες.
Κανείς δεν έχει την ψευδαίσθηση να πιστεύει ότι η κοινωνία μας θα πάει αύριο στο μοντέλο των γιαγιάδων της Iωάννας "Πολλού γε και δη".
Όμως η Ελλάδα πρέπει να πάει στο μοντέλο της γιαγιάς μιας συνήλικης ελληνοπούλας της Iωάννας. Τι είναι επείγον να γίνει;
Πρώτον: Η πολιτεία που δε δίνει κίνητρα και μέχρις ότου συνειδητοποιήσει το χρέος της, να σταματήσει αμέσως τα αντί κίνητρα. Ξέρει καλά ποια είναι.
Δεύτερον: Τη γλώσσα μάς έδωσαν ελληνική, αλλά και τα ήθη ελληνικά. Να τα κρατήσουμε. Πονεμένη ιστορία στον ορυμαγδό της παγκοσμιοποίησης και των εξομοιωτών της. Χωρίς αναγωγή στις ρίζες χανόμαστε. Και οι εχθροί μας αυτό θέλουν.
Ο Μίλαν Koύντερα είχε προ καιρού γράψει: "'Ένα μεγάλο έθνος βλέπει την ύπαρξή του και τη διεθνή του ακτινοβολία αυτόματα εξασφαλισμένες από μόνο τον αριθμό των πολιτών του (…). 'Ένα μικρό έθνος αντίθετα (καλή ώρα η Ελλάδα), στο βαθμό που έχει κάποια σημασία στον κόσμο, πρέπει να την επανεφευρίσκει χωρίς διακοπή (…). Από τη στιγμή που παύει να δημιουργεί αξίες χάνει τη δικαιολόγηση της ύπαρξής του. Και ίσως πάψει να υπάρχει". Ακούτε;